Προς το Εθνικό Συντονιστικό Συμβούλιο του ΕΠΑΜ.
Εισήγηση – Πολιτικές Εξελίξεις -
Αναφορά πεπραγμένων της πορείας του Μετώπου και των
Δράσεων της Πολιτικής Γραμματείας, από το 2ο Εθνικό
Συντονιστικό Συμβούλιο μέχρι σήμερα.
Πρόλογος
Συναγωνίστριες, συναγωνιστές του ΕΣΣ,
Μετά το 2ο Εθνικό Συντονιστικό Συμβούλιο που έλαβε χώρα στις 30 Νοεμβρίου 2014, η 3η Σύνοδος του κεντρικού οργάνου του ΕΠΑΜ έρχεται σε μια περίοδο καταιγιστικών δηλώσεων και εξελίξεων με νέα κυβέρνηση την «επαύριον» των εκλογών της 25ης Ιανουαρίου 2015. Οι εκλογές έφεραν μια νέα κυβέρνηση και η εισήγηση αυτή γράφεται εν αναμονή των προγραμματικών δηλώσεων της.
Το αποτέλεσμα των εκλογών δηλώνει την σαφή αμφισβήτηση των ελλήνων πολιτών στη συνέχιση της λιτότητας.
Από την νέα κυβέρνηση δημιουργήθηκαν προσδοκίες
Η προηγούμενη κυβερνώσα συμμορία που είχε οδηγήσει ολόκληρη την χώρα και τον λαό της σε πλήρες αδιέξοδο (να σημειώσουμε πάλι, με την ανοχή σύμπασας της τότε αντιπολίτευσης) με την αδίστακτη πολιτική της υποτέλειας και του ενδοτισμού, και την τυφλή εκτέλεση των εντολών των επικυρίαρχων προς την ολοκληρωτική καταστροφή τόσο σε οικονομικό κοινωνικό, πολιτικό, πολιτιστικό, όσο και σε εθνικό επίπεδο, δε συντρίφτηκε όπως θα ήλπιζε κανείς αλλά τουλάχιστον έφυγε από το κυβερνητικό προσκήνιο.
Ουσιαστικά το 47% περίπου ψήφισε αντιμνημονιακά. Αν
προσθέσουμε και το ποσοστό της Χρυσής Αυγής (6,28) το αντιμνημονιακό στρατόπεδο συγκέντρωσε το 53% περίπου, έναντι του 40% που ψήφισαν μνημονιακά. Θεωρούμε λοιπόν οτι η αντιπαράθεση ήταν κυρίως κοινωνική, ανάμεσα στις πολιτικές λιτότητας που επιβλήθηκαν από το κυρίαρχο καθεστώς, και την άμεση ανάγκη απεγκλωβισμού από αυτές. Πολιτική αντιπαράθεση ανάμεσα στην αριστερά και την δεξιά υπήρξε σε μικρότερο ποσοστό, αν συνυπολογίσει κανείς οτι το 27% της ΝΔ δεν ψήφισε κατ’ανάγκη υπέρ του μνημονίου, αλλά με τα χαρακτηριστικά του φόβου και της αντίδρασης στο ενδεχόμενο της ανάληψης της διακυβέρνησης από αριστερή παράταξη. Δεν εξηγείται διαφορετικά η εμμονή στο κόμμα της ΝΔ, τη στιγμή που τουλάχιστον το μισό κομμάτι των ψηφοφόρων της, έχει πληγεί εξ’ίσου από την κρίση και δεν λαμβάνει πειστικά κοινωνικά στηρίγματα από την παράταξή του. Στους ψηφοφόρους που επιδέχτηκαν και την κοινωνική πόλωση και την πολιτική, πρέπει να εντάξουμε ως αντίφαση την αντιμνημονιακή ψήφο στην ΧΑ, συνάμα με την αναφυλαξία των ψηφοφόρων της σε ότι είναι η αυτοπροσδιορίζεται ως αριστερό.
Σαν γενικότερο συμπέρασμα είναι ότι ο ελληνικός λαός στην μεγάλη πλειοψηφία του δεν έμεινε πολιτικά απαθής απέναντι στην επιβολή του καθεστώτος δανεισμού που τον οδήγησε στην εξαθλίωση και στην υποδούλωση, παραβιάζοντας όλες τις αρχές δημοκρατικής νομιμότητας. Το γεγονός ότι δεν αντιστάθηκε ενεργά οφείλεται στην παντελή έλλειψη μιας δυναμικής αντιπολίτευσης τόσο σε κοινοβουλευτικό, όσο και συνδικαλιστικό και κοινωνικό επίπεδο. Είναι ενδεικτική η κατασταλτική συμπεριφορά ιδίως του ΣΥΡΙΖΑ στα μετερίζια αγώνα που δημιουργήθηκαν στα χρόνια των μνημονίων. Επί της ουσίας ο κομματικός μηχανισμός του, αφαίρεσε έντεχνα κάθε δυναμική πραγματικής ανατροπής, λειτουργώντας με την λογική ανάθεσης, και εφυησυχασμού προς τους αντιστεκόμενους, στην λογική οτι θα σας λύσουμε το πρόβλημα όταν εμείς πάρουμε την εξουσία. Η ψήφος της πλειοψηφίας του λαού είναι αντιμνημονιακή, μήνυμα κατά των εξοντωτικών μέτρων λιτότητας και κυβερνητικής αντίστασης απέναντι στους δανειστές και όχι υποταγής σε αυτούς. Αυτό φάνηκε και από το μετεκλογικό ξέσπασμα του ελληνικού λαού όταν οι δηλώσεις μη αποδοχής της τρόϊκας εκ μέρους της νέας κυβέρνησης, εκλήφθηκε ως πραγματική αμφισβήτηση της πολιτικής του ευρωιερατείου.
Να σημειώσουμε επίσης το υψηλό ποσοστό αποχής (36,13 % = 3.581.023) παρά την κρισιμότητα της εκλογικής αναμέτρησης. Και να επισημάνουμε ότι η ενημέρωση – επικαιροποίηση των εκλογικών καταλόγων δεν έχει επιτευχθεί, στοιχείο που δεν μας δίνει σοβαρή και ασφαλή μέτρηση για το πραγματικό ποσοστό της αποχής.
Ένα δεύτερο σημαντικό μήνυμα είναι ότι το «αντιμνημονιακό» μένος του ελληνικού λαού είναι παλλαϊκό, κατανέμεται, δηλαδή, σε όλες τις κοινωνικές και οικονομικές διαστρωματώσεις. Αυτό είναι μια κατάκτηση που ήρθε σταδιακά στη συνείδηση του λαού, κάτι που ως ΕΠΑΜ εργαστήκαμε πάνω σε αυτό και μένει να το αξιοποιήσουμε και το διευρύνουμε σε επίπεδο βάσης. Την ένωση του λαού πέρα από ιδεολογίες φοβούνται περισσότερο απ’ όλα οι επικυρίαρχοι γεγονός που φάνηκε από τη δήλωση του προέδρου του Ευρωκοινοβουλίου Μάρτιν Σούλτς (η δήλωση από μόνη της αποτελεί σαφή παρέμβαση στα εσωτερικά μια χώρας) ότι θα ήταν προτιμότερη μία συμμαχία του ΣΥΡΙΖΑ με το Ποτάμι πάρα με τους Ανεξάρτητους Έλληνες.
Πολιτικές Εξελίξεις
Οι εκλογές της 25ης Ιανουαρίου έγιναν σε μια περίοδο που η οικονομική κρίση στην Ευρώπη βαθαίνει, με τον αποπληθωρισμό να γίνεται ο εφιάλτης της ΕΚΤ, ενώ στο εσωτερικό να βρίσκει το ελληνικό κράτος παντελώς χρεοκοπημένο και το πολιτικό σύστημα σε κατάρρευση. Η υπάρχουσα κυβέρνηση δεν εξυπηρετούσε άλλο τη νέα αφαίμαξη που προοιωνίζονταν από την αδιέξοδη τακτική των μνημονίων που γεννούν νέα μνημόνια μέχρι την πλήρη υποταγή, υποτέλεια και καταστροφή της χώρας και του λαού της.
Η προηγούμενη κυβέρνηση όμως δεν έπεσε από κάποιους αγώνες του λαού μας. Έπεσε με εντολή των επικυρίαρχων. Οι σχεδιασμοί της πολιτικής και οικονομικής ολιγαρχίας, δεν περιμένουν απλά τα γεγονότα, αλλά σχεδιάζουν σε βάθος χρόνου και σε εύρος σεναρίων. Η αμφισβήτηση των μνημονίων εκφράστηκε δυστυχώς μόνο εκλογικά και χωρίς τη παρουσία ενός ριζοσπαστικού λαϊκού κινήματος που η ιστορία έχει διδάξει ότι είναι ο μόνος εγγυητής για τον έλεγχο οποιασδήποτε κυβέρνησης που προωθεί τα αιτήματά του. Ένα ενιαίο μαζικό λαϊκό κίνημα λείπει σήμερα από τη χώρα και είναι ακόμη ζητούμενο. Το ΕΠΑΜ συνεχίζει να το επιδιώκει τη δημιουργία αυτού του κινήματος και να δουλεύει προς αυτή την κατεύθυνση.
Η προηγούμενη κυβέρνηση όμως δεν έπεσε από κάποιους αγώνες του λαού μας. Έπεσε με εντολή των επικυρίαρχων. Οι σχεδιασμοί της πολιτικής και οικονομικής ολιγαρχίας, δεν περιμένουν απλά τα γεγονότα, αλλά σχεδιάζουν σε βάθος χρόνου και σε εύρος σεναρίων. Η αμφισβήτηση των μνημονίων εκφράστηκε δυστυχώς μόνο εκλογικά και χωρίς τη παρουσία ενός ριζοσπαστικού λαϊκού κινήματος που η ιστορία έχει διδάξει ότι είναι ο μόνος εγγυητής για τον έλεγχο οποιασδήποτε κυβέρνησης που προωθεί τα αιτήματά του. Ένα ενιαίο μαζικό λαϊκό κίνημα λείπει σήμερα από τη χώρα και είναι ακόμη ζητούμενο. Το ΕΠΑΜ συνεχίζει να το επιδιώκει τη δημιουργία αυτού του κινήματος και να δουλεύει προς αυτή την κατεύθυνση.
Από τις πρώτες μέρες της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ επιβεβαιώνονται οι εκτιμήσεις και οι ανησυχίες μας. Κανένα σχέδιο που να εξασφαλίζει με πραγματικούς όρους την ομαλή διαβίωση και την ανάκτηση βασικών κοινωνικών δικαιωμάτων του λαού μας δεν προκύπτει. Αν και θα μπορούσε να πεί κανείς οτι είναι ιδιαίτερα νωρίς, όπως λέει κι ο λαός μας «η καλή μέρα απ’το πρωϊ φαίνεται».
1. Η έλευση του προέδρου του ευρωπαϊκού κοινοβουλίου κ. Μ. Σούλτς, επιβεβαίωσε την απόσταση που χωρίζει τις δύο πλευρές. Σιωπηρή έμεινε η νέα κυβέρνηση στο αποκορύφωμα των εκ των υστέρων δηλώσεων (συνέντευξη στην τηλεόραση του Σκάι) του κ . Σούλτς ότι η Ελλάδα πρέπει να τηρήσει τις δεσμεύσεις, και ότι η εθνική ανεξαρτησία έχει εκχωρηθεί μέσα στη νομισματική ένωση.
2. Η κοινή συνέντευξη Ντάισεμπλουμ – Βαρουφάκη, που παρ’ότι υπήρξε ορόσημο στην θετική αντίδραση του λαού μας εμπρός στην άρνηση της τρόικας αναδεικνύοντας την ανάγκη του για ψυχολογική ανάταση, ωστόσο φανέρωσε τις κρυφές όσο και επικίνδυνες επιδιώξεις της ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ. Η άρνηση εκ μέρους της νέας κυβέρνησης στην αξιολόγηση του υπάρχοντος προγράμματος, αντιστοιχεί στην αντικατάσταση της κατά Βαρουφάκη μη θεσμικής τρόικας των τεχνοκρατών, με τους ίδιους τους θεσμούς που τους τοποθέτησαν. Με άλλα λόγια ο κ. Βαρουφάκης και η ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ, προτιμά να αναγάγει την αποικιοκρατική κηδεμονία της τρόικας των υπαλλήλων σε ανώτερο επίπεδο, απ’ευθείας με τους θεσμούς της Ευρωπαϊκής Επιτροπής την ΕΚΤ, και το ΔΝΤ, ζητώντας μάλιστα την σύναψη ενός νέου συμβολαίου που θα μπορεί να ονομαστεί «μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα προσαρμογής» και θα εποπτεύεται από τον σκληρό πυρήνα των θεσμών των δανειστών.
Η τεχνητή αυτή μίνι κρίση Βαρουφάκη – Ντάισεμπλουμ, ανάγκασε τον πρωθυπουργό κ. Τσίπρα να βγεί επειγόντως στα διεθνή ειδησεογραφικά πρακτορεία, (Bloomberg) και να δηλώσει ευθέως οτι η λαϊκή εντολή για σταμάτημα της λιτότητας δεν σημαίνει οτι η Ελλάδα θα προχωρήσει σε μονομερείς ενέργειες και δεν θα αποπληρώσει τα χρέη της.
3. Η αρχικά θετική στάση της νέας ελληνικής κυβέρνησης στο ζήτημα της επέκτασης των κυρώσεων της Ρωσίας για το Ουκρανικό, όπου φάνηκε ν’αμφισβητεί τέτοιου είδους παράνομες πρακτικές, κατέληξε σε συμβιβασμό, αφού ο υπουργός εξωτερικών κ. Κοτζιάς απέτρεψε μεν την επέκταση των κυρώσεων από την διάρκεια του ενός έτους σε έξι μήνες, απεμπόλησε δε μοναδική ευκαιρία άσκησης και ανάδειξης των διεθνών αποφάσεων του σκληρού πυρήνα του Διεθνούς Δικαίου για τις περιπτώσεις μονομερών ενεργειών και κυρώσεων προς ανεξάρτητο κράτος, χαραμίζοντας έμεσα και το δικαίωμα ή την υποψία επίκλησης και άσκησης των Διεθνών Κανόνων προς όφελος της χώρας μας καί για το φλέγον ζήτημα του διαγραφής του χρέους.
4. Οι περιοδείες του κ. Βαρουφάκη στο εξωτερικό προς ανέυρεση συμμάχων εξηγώντας την αντισυμβατική για τα δεδομένα της ευρωζώνης προταση ΣΥΡΙΖΑ, κατέληξε σε φιάσκο, καθώς καμμιά κυβέρνηση στο δεδομένο περιβάλλον δεν διανοείται να διαρρήξει τις πολιτικές που εκπορεύονται από το ευρωιερατείο των Βρυξελλών, μπροστά στο ενδεχόμενο εμφάνισης ντόμινο ανάλογων απαιτήσεων από άλλα κράτη, αλλά και της ανεδαφικότητας της πρότασης που τους κομίστηκε. Επί της ουσίας ο κ. Βαρουφάκης πρότεινε την ανταλλαγή ομολόγων στο χαρτοφυλάκιο της ΕΚΤ, με άλλα άεναης και διηνεκούς διάρκειας, προσδοκώντας και σε χαμηλό επιτόκιο για να πληρώνουμε μόνο τόκους. Στο χρέος που βαστά ο μηχανισμός σταθερότητας, (142 δις) πρότεινε αποπληρωμή με ρήτρα ανάπτυξης και πρωτογενή πλεονάσματα της τάξης του 1.5%. Ολα αυτά σημαίνουν επί της ουσίας ότι το επίμαχο ζήτημα διαγραφής του μεγαλύτερου μέρους του χρέους έστω με τον τρόπο που εξήγγειλε ο ΣΥΡΙΖΑ έχει πάει περίπατο, παραβιάζοντας ψηφισμένο σημείο του δικού του συνεδρίου. Δεν μιλάνε πια για διαγραφή αλλά για επιμήκυνση στο διηνεκές, για πρωτογενή πλεονάσματα και ρήτρες ανάπτυξης. Αλλά ακόμα κι έτσι κανείς σόφρων πολίτης δεν μπορεί να διανοηθεί ότι αυτές οι προτάσεις δεν υπονοούν και την συνέχεια των πολιτικών λιτότητας και του αποικιοκρατικού καθεστώτος στην χώρα μας.
5. Η πρόσληψη της εταιρείας LAZARD από τον κ. Βαρουφάκη ως σύμβουλος στο υπουργείο Οικονομικών μας παραπέμπει στο μεγαλείο της διαχείρισης χρέους από την εν λόγω εταιρεία την εποχή του PSI. Αντί η LAZARD να βρίσκεται υπό τον έλεγχο της ελληνικής Δικαιοσύνης προσλαμβάνεται εκ νέου από το νέο υπουργό. Η εταιρεία είναι γνωστή για τις υπόγειες σχέσεις με τις χρηματαγορές και την εξαγορά των κυβερνήσεων προς εξασφάλιση των συμφερόντων των επενδυτών ανά τον κόσμο.
6. Την στιγμή που η ελληνική κοινωνία διψά για την απόδοση δικαιοσύνης και την καταπολέμηση της διαφθοράς και της φοροδιαφυγής, την ίδια ώρα ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης κ. Δραγασάκης συναντιέται με ένα από τα πιο αμφιλεγόμενα πρόσωπα της εγχώριας τραπεζικής τάξης, τον κ. Σάλλα, εξασφαλίζοντάς του την απόλυτη στήριξη της κυβέρνησης στις πολιτικές της τράπεζας Πειραιώς, λέγοντας χαρακτηριστικά, πως « η τράπεζα αυτή αποτελεί το μοτέρ της τραπεζικής μηχανής στην Ελλάδα».
7. Η τοποθέτηση του κ. Ρουμελιώτη στη θέση του προέδρου του Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας, του ανθρώπου που υπήρξε εκπρόσωπος της χώρας μας στο ΔΝΤ την περίοδο σύνταξης των αποικιοκρατικών Δανειακών Συμβάσεων εις βάρος της χώρας μας, και μαλιστα με την αδιάλακτη στάση του απέναντι στις ενστάσεις άλλων χωρών για την δολοφονία ενός ολόκληρου λαού, ξεπερνά κάθε μετριοπαθή σκέψη για φιλολαϊκή πολιτική εκ μέρους του ΣΥΡΙΖΑ.
8. Η προσπάθεια εκ μέρους της νέας κυβέρνησης προεκλογικά και μετεκλογικά, στήριξης της από τις ΗΠΑ, μετουσιώνεται στην έλευση οικονομικού επιτελείου από την αυτοκρατορία της λιτότητας, στην Ελλάδα, προεξέχοντος του αναπληρωτή υπουργού Οικονομικών των ΗΠΑ κ. Σινγκ, τέως διευθυντικού στελέχους της Goldman Suchs. Παρ’όλα αυτά ακόμα και αυτή η στήριξη φαίνεται ατελέσφορη καθώς οι δηλώσεις του νέου πρέσβη των ΗΠΑ στην Ελλαδα, ομολογούν την ανάγκη ανάσχεσης της λιτότητας μεν, αλλά τήρησης των δεσμεύσεων με τους εταίρους δε.
Εδώ πρέπει να πούμε πως η πολιτική των ΗΠΑ χρησιμοποιεί την Ελλάδα ως πολιορκητικό κριό στην ανιπαράθεση με την ευρωζώνη και την Γερμανία, προσπαθώντας να εδραιώσει την παρουσία και τα συμφέροντά της σε έναν δεύτερο γύρο εισοδισμού στην γηραιά ‘Ηπειρο. Ο πρώτος ήταν η δημιουργία μηχανισμού ελεγχόμενης χρεοκοπίας με ενεργό ρόλο του ΔΝΤ, και τώρα ο δεύτερος για να εξαναγκάσει την ευρωζώνη να κόψει χρήμα είτε μέσω της ποσοτικής χαλάρωσης είτε και με πραγματική κοπή, ενισχύοντας ακόμα περισσότερο την κερδοσκοπία των χρηματαγορών και ευνοώντας την περαιτέρω διόγκωση της φούσκας και το άνοιγμα της ψαλίδας των εισοδημάτων προς όφελος των ολίγων.
9. Η απόφαση της ΕΚΤ σε άμεση συνενόηση με την Γερμανία και τις Βρυξλελλες για την εξαίρεση αποδοχής των ελληνικών ομολόγων, σημαίνει άμεση πίεση στην κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, αφού απειλείται πλέον ανοικτά η χώρα με διακοπή της ρευστότητας, έστω και αν της δίνεται ακόμα ένα περιθώριο ακριβότερου δανεισμού μέσω της υπαγωγής των ελληνηικών τραπεζών στο ELA.
Τέλος, οι επίσημες για την περίοδο αυτή θέσεις της κυβέρνησης, θα μας γίνουν σύντομα πολύ πιο κατανοητές και γνωστές, αφού οι προγραμματικές δηλώσεις της αναμένονται από μέρα σε μέρα. Η πρώτη συνάντηση με το Eurogoup έρχεται στις 11 του μηνός. Οι ουσιαστικές πράξεις όμως, μαζί με τις πραγματικές προθέσεις της, θα φανούν όταν δούμε πως θα χειριστούν το θέμα του προυπολογισμού, ο οποίος θα έρθει και αυτός σύντομα αναθεωρημένος από την αρμόδια επιτροπή της Ε.Ε. Θα τον δεχθεί ασυζητιτί; Ή θα θέσει έστω τα αυτονόητα θέματα που οφείλει για το θέμα του προυπολογισμού; Αυτή θα είναι και η πρώτη ουσιαστική και χειροπιαστή απόδειξη, για το που οδεύουμε.
1. Η έλευση του προέδρου του ευρωπαϊκού κοινοβουλίου κ. Μ. Σούλτς, επιβεβαίωσε την απόσταση που χωρίζει τις δύο πλευρές. Σιωπηρή έμεινε η νέα κυβέρνηση στο αποκορύφωμα των εκ των υστέρων δηλώσεων (συνέντευξη στην τηλεόραση του Σκάι) του κ . Σούλτς ότι η Ελλάδα πρέπει να τηρήσει τις δεσμεύσεις, και ότι η εθνική ανεξαρτησία έχει εκχωρηθεί μέσα στη νομισματική ένωση.
2. Η κοινή συνέντευξη Ντάισεμπλουμ – Βαρουφάκη, που παρ’ότι υπήρξε ορόσημο στην θετική αντίδραση του λαού μας εμπρός στην άρνηση της τρόικας αναδεικνύοντας την ανάγκη του για ψυχολογική ανάταση, ωστόσο φανέρωσε τις κρυφές όσο και επικίνδυνες επιδιώξεις της ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ. Η άρνηση εκ μέρους της νέας κυβέρνησης στην αξιολόγηση του υπάρχοντος προγράμματος, αντιστοιχεί στην αντικατάσταση της κατά Βαρουφάκη μη θεσμικής τρόικας των τεχνοκρατών, με τους ίδιους τους θεσμούς που τους τοποθέτησαν. Με άλλα λόγια ο κ. Βαρουφάκης και η ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ, προτιμά να αναγάγει την αποικιοκρατική κηδεμονία της τρόικας των υπαλλήλων σε ανώτερο επίπεδο, απ’ευθείας με τους θεσμούς της Ευρωπαϊκής Επιτροπής την ΕΚΤ, και το ΔΝΤ, ζητώντας μάλιστα την σύναψη ενός νέου συμβολαίου που θα μπορεί να ονομαστεί «μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα προσαρμογής» και θα εποπτεύεται από τον σκληρό πυρήνα των θεσμών των δανειστών.
Η τεχνητή αυτή μίνι κρίση Βαρουφάκη – Ντάισεμπλουμ, ανάγκασε τον πρωθυπουργό κ. Τσίπρα να βγεί επειγόντως στα διεθνή ειδησεογραφικά πρακτορεία, (Bloomberg) και να δηλώσει ευθέως οτι η λαϊκή εντολή για σταμάτημα της λιτότητας δεν σημαίνει οτι η Ελλάδα θα προχωρήσει σε μονομερείς ενέργειες και δεν θα αποπληρώσει τα χρέη της.
3. Η αρχικά θετική στάση της νέας ελληνικής κυβέρνησης στο ζήτημα της επέκτασης των κυρώσεων της Ρωσίας για το Ουκρανικό, όπου φάνηκε ν’αμφισβητεί τέτοιου είδους παράνομες πρακτικές, κατέληξε σε συμβιβασμό, αφού ο υπουργός εξωτερικών κ. Κοτζιάς απέτρεψε μεν την επέκταση των κυρώσεων από την διάρκεια του ενός έτους σε έξι μήνες, απεμπόλησε δε μοναδική ευκαιρία άσκησης και ανάδειξης των διεθνών αποφάσεων του σκληρού πυρήνα του Διεθνούς Δικαίου για τις περιπτώσεις μονομερών ενεργειών και κυρώσεων προς ανεξάρτητο κράτος, χαραμίζοντας έμεσα και το δικαίωμα ή την υποψία επίκλησης και άσκησης των Διεθνών Κανόνων προς όφελος της χώρας μας καί για το φλέγον ζήτημα του διαγραφής του χρέους.
4. Οι περιοδείες του κ. Βαρουφάκη στο εξωτερικό προς ανέυρεση συμμάχων εξηγώντας την αντισυμβατική για τα δεδομένα της ευρωζώνης προταση ΣΥΡΙΖΑ, κατέληξε σε φιάσκο, καθώς καμμιά κυβέρνηση στο δεδομένο περιβάλλον δεν διανοείται να διαρρήξει τις πολιτικές που εκπορεύονται από το ευρωιερατείο των Βρυξελλών, μπροστά στο ενδεχόμενο εμφάνισης ντόμινο ανάλογων απαιτήσεων από άλλα κράτη, αλλά και της ανεδαφικότητας της πρότασης που τους κομίστηκε. Επί της ουσίας ο κ. Βαρουφάκης πρότεινε την ανταλλαγή ομολόγων στο χαρτοφυλάκιο της ΕΚΤ, με άλλα άεναης και διηνεκούς διάρκειας, προσδοκώντας και σε χαμηλό επιτόκιο για να πληρώνουμε μόνο τόκους. Στο χρέος που βαστά ο μηχανισμός σταθερότητας, (142 δις) πρότεινε αποπληρωμή με ρήτρα ανάπτυξης και πρωτογενή πλεονάσματα της τάξης του 1.5%. Ολα αυτά σημαίνουν επί της ουσίας ότι το επίμαχο ζήτημα διαγραφής του μεγαλύτερου μέρους του χρέους έστω με τον τρόπο που εξήγγειλε ο ΣΥΡΙΖΑ έχει πάει περίπατο, παραβιάζοντας ψηφισμένο σημείο του δικού του συνεδρίου. Δεν μιλάνε πια για διαγραφή αλλά για επιμήκυνση στο διηνεκές, για πρωτογενή πλεονάσματα και ρήτρες ανάπτυξης. Αλλά ακόμα κι έτσι κανείς σόφρων πολίτης δεν μπορεί να διανοηθεί ότι αυτές οι προτάσεις δεν υπονοούν και την συνέχεια των πολιτικών λιτότητας και του αποικιοκρατικού καθεστώτος στην χώρα μας.
5. Η πρόσληψη της εταιρείας LAZARD από τον κ. Βαρουφάκη ως σύμβουλος στο υπουργείο Οικονομικών μας παραπέμπει στο μεγαλείο της διαχείρισης χρέους από την εν λόγω εταιρεία την εποχή του PSI. Αντί η LAZARD να βρίσκεται υπό τον έλεγχο της ελληνικής Δικαιοσύνης προσλαμβάνεται εκ νέου από το νέο υπουργό. Η εταιρεία είναι γνωστή για τις υπόγειες σχέσεις με τις χρηματαγορές και την εξαγορά των κυβερνήσεων προς εξασφάλιση των συμφερόντων των επενδυτών ανά τον κόσμο.
6. Την στιγμή που η ελληνική κοινωνία διψά για την απόδοση δικαιοσύνης και την καταπολέμηση της διαφθοράς και της φοροδιαφυγής, την ίδια ώρα ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης κ. Δραγασάκης συναντιέται με ένα από τα πιο αμφιλεγόμενα πρόσωπα της εγχώριας τραπεζικής τάξης, τον κ. Σάλλα, εξασφαλίζοντάς του την απόλυτη στήριξη της κυβέρνησης στις πολιτικές της τράπεζας Πειραιώς, λέγοντας χαρακτηριστικά, πως « η τράπεζα αυτή αποτελεί το μοτέρ της τραπεζικής μηχανής στην Ελλάδα».
7. Η τοποθέτηση του κ. Ρουμελιώτη στη θέση του προέδρου του Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας, του ανθρώπου που υπήρξε εκπρόσωπος της χώρας μας στο ΔΝΤ την περίοδο σύνταξης των αποικιοκρατικών Δανειακών Συμβάσεων εις βάρος της χώρας μας, και μαλιστα με την αδιάλακτη στάση του απέναντι στις ενστάσεις άλλων χωρών για την δολοφονία ενός ολόκληρου λαού, ξεπερνά κάθε μετριοπαθή σκέψη για φιλολαϊκή πολιτική εκ μέρους του ΣΥΡΙΖΑ.
8. Η προσπάθεια εκ μέρους της νέας κυβέρνησης προεκλογικά και μετεκλογικά, στήριξης της από τις ΗΠΑ, μετουσιώνεται στην έλευση οικονομικού επιτελείου από την αυτοκρατορία της λιτότητας, στην Ελλάδα, προεξέχοντος του αναπληρωτή υπουργού Οικονομικών των ΗΠΑ κ. Σινγκ, τέως διευθυντικού στελέχους της Goldman Suchs. Παρ’όλα αυτά ακόμα και αυτή η στήριξη φαίνεται ατελέσφορη καθώς οι δηλώσεις του νέου πρέσβη των ΗΠΑ στην Ελλαδα, ομολογούν την ανάγκη ανάσχεσης της λιτότητας μεν, αλλά τήρησης των δεσμεύσεων με τους εταίρους δε.
Εδώ πρέπει να πούμε πως η πολιτική των ΗΠΑ χρησιμοποιεί την Ελλάδα ως πολιορκητικό κριό στην ανιπαράθεση με την ευρωζώνη και την Γερμανία, προσπαθώντας να εδραιώσει την παρουσία και τα συμφέροντά της σε έναν δεύτερο γύρο εισοδισμού στην γηραιά ‘Ηπειρο. Ο πρώτος ήταν η δημιουργία μηχανισμού ελεγχόμενης χρεοκοπίας με ενεργό ρόλο του ΔΝΤ, και τώρα ο δεύτερος για να εξαναγκάσει την ευρωζώνη να κόψει χρήμα είτε μέσω της ποσοτικής χαλάρωσης είτε και με πραγματική κοπή, ενισχύοντας ακόμα περισσότερο την κερδοσκοπία των χρηματαγορών και ευνοώντας την περαιτέρω διόγκωση της φούσκας και το άνοιγμα της ψαλίδας των εισοδημάτων προς όφελος των ολίγων.
9. Η απόφαση της ΕΚΤ σε άμεση συνενόηση με την Γερμανία και τις Βρυξλελλες για την εξαίρεση αποδοχής των ελληνικών ομολόγων, σημαίνει άμεση πίεση στην κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, αφού απειλείται πλέον ανοικτά η χώρα με διακοπή της ρευστότητας, έστω και αν της δίνεται ακόμα ένα περιθώριο ακριβότερου δανεισμού μέσω της υπαγωγής των ελληνηικών τραπεζών στο ELA.
Τέλος, οι επίσημες για την περίοδο αυτή θέσεις της κυβέρνησης, θα μας γίνουν σύντομα πολύ πιο κατανοητές και γνωστές, αφού οι προγραμματικές δηλώσεις της αναμένονται από μέρα σε μέρα. Η πρώτη συνάντηση με το Eurogoup έρχεται στις 11 του μηνός. Οι ουσιαστικές πράξεις όμως, μαζί με τις πραγματικές προθέσεις της, θα φανούν όταν δούμε πως θα χειριστούν το θέμα του προυπολογισμού, ο οποίος θα έρθει και αυτός σύντομα αναθεωρημένος από την αρμόδια επιτροπή της Ε.Ε. Θα τον δεχθεί ασυζητιτί; Ή θα θέσει έστω τα αυτονόητα θέματα που οφείλει για το θέμα του προυπολογισμού; Αυτή θα είναι και η πρώτη ουσιαστική και χειροπιαστή απόδειξη, για το που οδεύουμε.
Τα λέμε όλα αυτά, αποτυπώνοντας τις πολιτικές εξελίξεις, για να συνειδητοποιήσουμε τα περιθώρια διαπραγμάτευσης αφ’ενός, την έλλειψη ενός σχεδίου ουσιαστικής αμφισβήτησης της πολιτικής της ευρωζώνης αφ’ετέρου, και την διαφαινόμενη αθέτηση προς τον ελληνικό λαό από την ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ, σε ότι έχει να κάνει με την διαγραφή του χρέους, το σταμάτημα της λιτότητας, και την γενικότερη πρόθεση για μια αλλαγή στην χώρα μας με την απόδοση δικαιοσύνης και την εγκαθίδρυση μιας δημοκρατικής πολιτείας, με λαϊκή κυριαρχία και κοινωνική απελευθέρωση.
Η εκτίμησή μας οτι το πολιτικό σύστημα παίζει τα ρέστα του παρουσιάζοντας ότι εφεδρείες διαθέτει, και ότι ήδη έχουμε περάσει σε μια μεταβατική περίοδο με πολύ πιθανή εξέλιξη την αμφισβήτηση του κοινοβουλευτικού χαρακτήρα της δημοκρατίας όπως αυτός πλέον διαμορφώνεται και χωρίς να μπορεί να προσφέρει ρηξικέλευθες λύσεις για την ανάσχεση της εξαθλίωσης μεγάλου μέρους της κοινωνίας και το σταμάτημα του ξεπουλήματος και του διαμελισμού της χώρας, δυστυχώς σιγά σιγά επιβεβαιώνεται.
Επικίνδυνη εξέλιξη μπορεί να είναι, άσχετα με την επίτευξη ενός ενδεχόμενου πρόσκαιρου συμβιβασμού ανάμεσα στις δύο πλευρές, ένα πιθανό δημοψήφισμα, που θα εγκλωβίσει τον λαό μας σε ένα διχαστικό όσο και απατηλό δίλλημα ήπιας προσαρμογής εντός ευρωζώνης με αριστερό πρόσημο, και μιας αχαρτογράφητης και επικίνδυνης εξόδου από αυτήν.
Σε κάθε περίπτωση η αισιόδοξη ανάταση του ηθικού του λαού μας με την αδιαμφισβήτητη τόνωση του, έστω και με την ψευδεπίγραφη υπόσταση της νέας κυβέρνησης, πρέπει να αποτελέσει για το ΕΠΑΜ σημείο αιχμής και αγώνα. Ο εξαιρετικός λόγος της Ζωής Κωνσταντοπούλου στην Βουλή, έδωσε έστω και σε κοινοβουλευτικό επίπεδο, τα χαρακτηριστικά που πρέπει να ενσωματωθούν σε πλατύτερες μάζες. Είναι κάτι που μας δικαιώνει ως Μέτωπο, τόσο στο εσωτερικό μας, όσο και στην απήχηση των προταγμάτων μας στη κοινωνία.
Το ΕΠΑΜ παρόλο που δε κατέβηκε στις εκλογές ήταν παρόν στις εξελίξεις παρεμβαίνοντας αφ’ενός με Ανακοινώσεις και Δελτία Τύπου. τόσο στην προεκλογική περίοδο (ποσοτική χαλάρωση, πραιτωριανοί) όσο και μετά τις εκλογές ( Σούλτς, ΜΑΤ, Τράπεζα Πειραιώς). Η ΠΓ συνεχίζει τις επαφές με κόμματα και κινήματα και θα διευρύνει τις επαφές και σε επίπεδο συλλογικοτήτων ακολουθώντας τις αποφάσεις του 3ου Συνεδρίου για τη δημιουργία του δημοκρατικού – πατριωτικού 3ου πόλου που θα λειτουργήσει καταλυτικά σε διάφορα στρώματα της ελληνικής κοινωνίας, συνεχίζοντας να παλεύει για την οργάνωση ενός παλλαϊκού κινήματος που θα λειτουργήσει ως ελπιδοφόρα προοπτική και εγγύηση για την εδραίωση της εθνική ανεξαρτησίας, της λαϊκής κυριαρχίας, και της κοινωνικής χειραφέτησης.
Αναφορά Πεπραγμένων
Η ΠΓ κατά τη διάρκεια πριν και μετά των εκλογών συνέχιζε να ενημερώνει μεανακοινώσεις, δελτία τύπου και μέσω του e-roi.gr τα μέλη τους φίλους και όπου φτάνει η φωνή του για τις πολιτικές του δράσεις και θέσεις
Κατά την προεκλογική περίοδο αναφερθήκαμε στα πεπραγμένα στις εισηγήσεις που συνέταξε η Πολιτική Γραμματεία.
Η ΠΓ κατά τη διάρκεια πριν και μετά των εκλογών συνέχιζε να ενημερώνει μεανακοινώσεις, δελτία τύπου και μέσω του e-roi.gr τα μέλη τους φίλους και όπου φτάνει η φωνή του για τις πολιτικές του δράσεις και θέσεις
Κατά την προεκλογική περίοδο αναφερθήκαμε στα πεπραγμένα στις εισηγήσεις που συνέταξε η Πολιτική Γραμματεία.
Σχέδιο Β, Κόμμα της Δραχμής
Το πρώτο βήμα έγινε με τις επαφές που είχαμε με το κόμμα της Δραχμής και το Σχέδιο Β, επαφές που ξεκίνησαν ξέχωρα από πιθανή εκλογική συνεργασία, και απέφεραν το κοινό κείμενο «Λευτεριά από Χρέος – Χρέη, Ευρώ, Ε.Ε.»
ΑΝΕΛ
Με το Κίνημα των Ανεξάρτητων Ελλήνων δεν ήταν δυνατόν να προκύψει συνεργασία, γιατί πρώτον δεν εξυπηρετείται η πάγια θέση του Μετώπου για ισότιμη συνεργασία στην βάση της πλήρους αυτοτέλειας των εμπλεκόμενων πολιτικών φορέων, αφού ζητήθηκε η προσχώρηση σε ψηφοδέλτιο με τίτλο «Ανεξάρτητοι Έλληνες», και δεύτερον γιατί απαιτήθηκε η πολιτική συμφωνία να μην συμπεριλαμβάνει το ζήτημα του νομίσματος. Εξηγήσαμε επίσης στον πρόεδρο κ. Π. Καμμένο, ότι το πρόβλημα αξιοπιστίας προσώπων στο ψηφοδέλτιό του είναι ακόμα ένας πολύ σοβαρός λόγος που δεν μας επιτρέπει να συμμετάσχουμε, με την έννοια ότι δεν μπορούμε να βάλουμε πλάτη σε πρόσωπα που θα φύγουν ή θα εξαγοραστούν με την πρώτη ευκαιρία και που δεν διασφαλίζουν τον μετωπικό χαρακτήρα μιας τέτοιας κίνησης, κάτι που έχει συμβεί στην πράξη και με το ψηφοδέλτιο των εκλογών που είχε παρουσιάσει το 2012. Τονίσαμε επίσης ότι οι προσπάθειές μας να βρούμε κοινό τόπο συνεργασίας με τους ΑΝΕΛ σε επίπεδο ηγεσιών, είχαν ξεκινήσει από τον Ιούλιο του 2014, χωρίς να επιτύχουμε καμιά πρόοδο, και χωρίς αυτό να αποτελεί δική μας ευθύνη.
ΑΝΤΑΡΣΥΑ
Με την ΑΝΤΑΡΣΥΑ είχαμε τηλ. επικοινωνία και μας είπαν ότι θα μας καλέσουν για μια συνάντηση, πράγμα το οποίο δεν έχει γίνει ακόμα. Γνωρίζουμε ότι στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ υπάρχουν εσωτερικά προβλήματα μεταξύ των συνιστωσών της και συγκεκριμένα, υπάρχει εκπεφρασμένη θέση του ΣΕΚ ότι οποιαδήποτε συνεργασία με ΕΠαΜ και Σχέδιο Β΄ αποτελεί ρεφορμισμό και στροφή προς τα δεξιά! Κατόπιν τούτων αντιλαμβάνεστε το πεδίο διάλογου που μπορεί να υπάρξει, τουλάχιστον σε επίπεδο εκλογικής συνεργασίας.
Δεν Πληρώνω ενιαίο Μέτωπο
Με το κίνημα Δεν Πληρώνω ενιαίο Μέτωπο, παρ’ ότι είμασταν σε συνεχή επαφή, δεν προέκυψε εκλογική συνεργασία, καθώς και οι ίδιοι δεν προσανατολίστηκαν τουλάχιστον φανερά ως προς εμάς σε εκλογική κάθοδο.
Αγροτικό και Κτηνοτροφικό Κόμμα Ελλάδας (Α.Κ.Κ.ΕΛ.)
Πριν από τις εκλογές υπήρξε τηλεφωνική επικοινωνία με τον πρόεδρο του κόμματος, προκειμένου να πραγματοποιηθεί συνάντηση αντιπροσωπειών. Τελικώς δεν πραγματοποιήθηκε, επειδή το ΑΚΚΕΛ αποφάσισε να συνεργαστεί εκλογικά με τους ΑΝΕΛ. Σε νεότερη επικοινωνία μετά τις εκλογές, εκδήλωσαν την επιθυμία τους να συμμετάσχουν στις ανοικτές συνελεύσεις που θα πραγματοποιηθούν με πρωτοβουλία του ΕΠΑΜ σε διάφορες πόλεις της χώρας.
Πριν από τις εκλογές υπήρξε τηλεφωνική επικοινωνία με τον πρόεδρο του κόμματος, προκειμένου να πραγματοποιηθεί συνάντηση αντιπροσωπειών. Τελικώς δεν πραγματοποιήθηκε, επειδή το ΑΚΚΕΛ αποφάσισε να συνεργαστεί εκλογικά με τους ΑΝΕΛ. Σε νεότερη επικοινωνία μετά τις εκλογές, εκδήλωσαν την επιθυμία τους να συμμετάσχουν στις ανοικτές συνελεύσεις που θα πραγματοποιηθούν με πρωτοβουλία του ΕΠΑΜ σε διάφορες πόλεις της χώρας.
Συνεχίστηκε η συμμετοχή μας στο κίνημα κατά των πλειστηριασμών με αξιόλογη επιτυχία και αποκορύφωμα την κινητοποίηση στα Ειρηνοδικεία της 14ης Ιανουαρίου, ημερομηνία των τελευταίων πλειστηριασμών πριν από τις εκλογές, όπου η συμμετοχή ήταν μαζική, όπως και στις 4 Φεβρουαρίου και παρά τις εξαγγελλίες της κ. Βαλαβάνη για σταμάτημα τους.
Επίσης, απεστάλη επιστολή στους Πρέσβεις της Ε.Ε., με την οποία τους θέτει ενώπιον των ευθυνών τους για τις παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων που έχουν διαπραχθεί στην Ελλάδα στο όνομα των μέτρων λιτότητας. Στην επιστολή, γίνεται αναφορά στη σχετική Έκθεση της Διεθνούς Ομοσπονδίας Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και αναπτύσσονται αδιάσειστα νομικά επιχειρήματα, βάσει των οποίων οι ελληνικές κυβερνήσεις, τα Κράτη-Μέλη της Ε.Ε., η Ε.Ε. και το ΔΝΤ καθίστανται υπεύθυνοι για τις ως άνω παραβιάσεις.
Επίσης, μετά τις εκλογές και ενάντια στις φωνές που ζητούσαν να δοθεί χρόνος στη νέα κυβέρνηση προχώρησαμε σε κάλεσμα για Ανοιχτή Συνέλευση με θέμα «την πολιτική κατάσταση και τις προοπτικές που ανοίγονται μετά τις εκλογές». Το κάλεσμα βρήκε θετική ανταπόκριση και ση συνέλευση που πραγματοποιήθηκε στην Καλλιθέα την 1 Φεβρουαρίου, έγινε εισήγηση εκ μέρους του ΕΠΑΜ από την ΠΓ και το Δημήτρη Καζάκη και συμμετείχαν, χαιρέτησαν και τοποθετήθηκαν εκπρόσωποι της Ανταρσύα – ΝΑΡ και του Σχεδίου Β. Η συνέλευση κατέληξε ομόφωνα σε ψήφισμα όπου μεταξύ άλλων αναφέρει πως θεωρεί αναγκαία την λαϊκή κινητοποίηση στην λογική ενός ευρύτερου μετώπου συσπείρωσης προς την κατεύθυνση της λύσης των άμεσων και βασικών προβλημάτων του λαού μας, την πλήρη απόδοση δικαιοσύνης, την αποδέσμευση από τα δεσμά του χρέους, της Ευρωζώνης και της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Σκοπός μας είναι να διευρύνουμε αυτού του είδους τις Ανοιχτές συνελεύσεις σε άλλες περιοχές της Αττικής και σε όλη την Ελλάδα με σκοπό τη δημιουργία ενός πανελλήνιου συντονιστικού για τη δημιουργία ενός πραγματικού ανοιχτού μετώπου σε όλη την κοινωνία.
Τέλος επαφές αναμένονται να γίνουν με τους ΑΝΕΛ, σε έναν νέο μετεκλογικό γύρο συναντήσεων, όπως οι ίδιοι μας εζήτησαν.
Αθήνα 30 Νοεμβρίου 2014
Η Πολιτική Γραμματεία του ΕΠΑΜ όπως κατά πλειοψηφία αποφάσισε
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου