H EE ξεπουλά τον ευρωπαϊκό νότο

Στην Αγκόλα και σε άλλες πρώην αποικίες πουλάνε τη δημόσια περιουσία της Πορτογαλίας. Καταστροφική η επιδρομή της Τρόικας και στην Ισπανία.

Με μαζικές κινητοποιήσεις επιχειρούν να απαντήσουν οι εργαζόμενοι του δημοσίου τομέα στην Ισπανία στις ιδιωτικοποιήσεις που προωθεί η κυβέρνηση και η Τρόικα.  Τουλάχιστον 300 διευθυντές νοσοκομείων και κέντρων υγείας υπέβαλαν την παραίτησή τους για τα σχέδια ιδιωτικοποίησης του συστήματος υγείας ενώ χιλιάδες Ισπανοί συγκεντρώθηκαν για τον ίδιο λόγο στη Μαδρίτη. Η τοπική κυβέρνηση στοχεύει να ξεπουλήσει άμεσα 27 από τα 270 ιατρικά κέντρα στην ευρύτερη περιοχή της ισπανικής πρωτεύουσας. Από τη στιγμή που η ισπανική κυβέρνηση ανακοίνωσε τα σχέδια μερικής ιδιωτικοποίησης του συστήματος υγείας τον περασμένο Οκτώβριο αρκετά νοσοκομεία βρέθηκαν υπό κατάληψη εργαζομένων ενώ δεκάδες χιλιάδες άτομα έχουν συμμετάσχει στις λεγόμενες «λευκές παλίρροιες  – τις μεγάλες συγκεντρώσεις ιατρικού προσωπικού και πολιτών. Η συμμετοχή στις απεργίες φτάνει και το 90%. Στο τέλος Δεκεμβρίου πάντως το ιατρικό προσωπικό αναγκάστηκε να διακόψει την μεγάλη απεργία που συνεχιζόταν για πέντε εβδομάδες και επέτρεπε μόνο τη λειτουργία των μονάδων επειγόντων περιστατικών.

Η κεντρική και οι τοπικές κυβερνήσεις...

ξεκινούν το ξεπούλημα με νοσοκομεία που δημιουργήθηκαν το 2008 με προγράμματα συνεργασίας δημόσιου ιδιωτικού τομέα (ΣΔΙΤ) ενώ παράλληλα προωθούν συγχωνεύσεις μονάδων ζωτικής σημασίας και γενικότερες περικοπές στον τομέα της υγείας ύψους 7.27 δισεκατομμυρίων ευρώ. Τα ΣΔΙΤ, για τα οποία οι Ισπανοί έχουν ήδη πληρώσει βαρύ τίμημα, όπως συνέβη παλαιότερα με ανάλογες προσπάθειες και στη Βρετανία, λειτουργούν τώρα σαν πολιορκητικός κριός για ολόκληρο το σύστημα υγείας της χώρας.

Οι αλλαγές που προωθούνται λόγω των ιδιωτικοποιήσεων στη Μαδρίτη ανεβάζουν το κόστος νοσηλείας για περίπου 1.3 εκατομμύριο Ισπανούς πολίτες και επηρεάζουν άμεσα 8.000 επαγγελματίες του κλάδου.   Στο συγκεκριμένο πρόγραμμα ιδιωτικοποιήσεων η κυβέρνηση φαίνεται πως λειτουργεί για λογαριασμό της ιδιωτικής εταιρείας Capio η οποία ελέγχεται πλέον από σουηδικά κεφάλαια και λειτουργεί σε καθεστώς φοροασυλίας με έδρα το Λουξεμβούργο.

Να σημειωθεί ότι η ιδιωτική πρωτοβουλία στον χώρο της υγείας έχει ήδη αποτύχει παταγωδώς στην Ισπανία καθώς η κυβέρνηση αναγκάστηκε να παρέμβει με εκατομμύρια ευρώ των Ισπανών φορολογούμενων για να διασώσει το μεγαλύτερο ιδιωτικό νοσοκομείο που δημιουργήθηκε το 1999.

Ψηλά στη λίστα του ισπανικού ξεπουλήματος βρίσκονται επίσης  τα κρατικά λαχεία και τα αεροδρόμια.

Με το όπλο των ιδιωτικοποιήσεων στον κρόταφο βρίσκεται όμως τις τελευταίες εβδομάδες και η Πορτογαλία η οποία απειλείται εμμέσως πλην σαφώς από την τρόικα ότι αν δεν ξεπουλήσει αμέσως φιλέτα δημόσιας περιουσίας αξίας πέντε δις ευρώ, δεν πρόκειται να δει μείωση των υψηλότατων επιτοκίων δανεισμού. Στην πρώτη γραμμή βρίσκεται η επιχείρηση διαχείρισης των αεροδρομίων ANA, την οποία διεκδικούν ο γαλλικός όμιλος Vinci και μια ελβετο-γερμανική κοινοπραξία. Τις προηγούμενες ημέρες αποφεύχθηκε την τελευταία στιγμή η πώληση σε Βραζιλιάνο επιχειρηματία του εθνικού αερομεταφορέα TAP, στο εξευτελιστικό ποσό των 36 εκατομμυρίων ευρώ. Ενδεικτικό της κατάστασης στην οποία έχει οδηγήσει την Πορτογαλία η πολιτική λιτότητας της τρόικας και της κυβέρνησης στη Λισαβόνα είναι ότι η χώρα ξεπουλιέται… στις πρώην αποικίες της. Έτσι εκτός από Βραζιλιάνους επιχειρηματίες συρρέουν και επιχειρήσεις από την Αγκόλα οι οποίες ενδιαφέρονται για τα πορτογαλικά ταχυδρομεία, τις κρατικές τράπεζες, το σιδηρόδρομο, την δημόσια επιχείρηση πετρελαίου αλλά και την κρατική τηλεόραση.

Η κυβέρνηση του Πάσος Κοέλιο ξεκίνησε πάντως με πρώτο στόχο το ξεπούλημα της δημόσιας επιχείρησης ηλεκτρισμού και έχει ήδη καταφέρει να δώσει το 21% στην κρατική εταιρεία ηλεκτρισμού της Κίνας.

Το συγκεκριμένο παράδειγμα και η γενικότερη εκποίηση του ευρωπαϊκού νότου αποδεικνύει τη φαιδρότητα των επιχειρημάτων που χρησιμοποιούσαν όλα αυτά τα χρόνια οι μουτζαχεντίν του νεοφιλελευθερισμού. Ύστερα από τρεις δεκαετίες, στις οποίες προσπαθούσαν να μας πείσουν ότι οι υπηρεσίες λειτουργούν καλύτερα υπό ιδιωτικό έλεγχο τώρα δεν έχουν κανένα πρόβλημα να τις ξεπουλάνε  σε κρατικές επιχειρήσεις άλλων χωρών. Το χαρακτηριστικότερο παράδειγμα σε αυτή τη διαδικασία ήταν ο βρετανικός σιδηρόδρομος, ο οποίος τώρα ελέγχεται από δημόσιες επιχειρήσεις της Γαλλίας, της Ολλανδίας και της Γερμανίας που καθορίζουν όχι μόνο την τιμολογιακή πολιτική αλλά και το ποιες περιοχές της Αγγλίας θα εξυπηρετούνται και με ποιο συχνότητα από το σιδηρόδρομο.

To πογκρόμ ιδιωτικοποιήσεων φέρνει όμως στην επιφάνεια και το ρόλο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, η οποία έχει μετατραπεί πλέον οριστικά σε μηχανισμό ξεπουλήματος δημόσιας περιουσίας. Μια από τις πρώτες προτεραιότητες των κομισάριων της ΕΕ είναι το ξεπούλημα των δημοσίων οργανισμών ύδρευσης – από το οποίο ωφελούνται κυρίως δυο γαλλικές εταιρείες, η Veolia και η Suez. Μετά τη δικτατορικού τύπου παρέμβαση της Κομισιόν στην Ιταλία (όπου οι πολίτες είχαν ήδη απορρίψει τις ιδιωτικοποιήσεις του νερού με ποσοστό άνω του 90% σε δημοψήφισμα) έρχεται και η σειρά της Πορτογαλίας με τη δημόσια επιχείρηση Aguas de Portugal.

Στην πρώτη γραμμή αυτής της προσπάθειας βρίσκεται η  Γενική Διεύθυνση Εμπορίου και Χρηματοδοτικών Υποθέσεων (DG ECFIN) της ΕΕ η οποία με επιστολή της έχει ζητήσει συγκεκριμένα την ιδιωτικοποίηση δικτύων ύδρευσης σε αρκετές χώρες της ευρωπαϊκής περιφέρειας. Και αυτό παρά το γεγονός ότι στην Πορτογαλία λόγου χάρη η μερική ιδιωτικοποίηση δημοτικών δικτύων ύδρευσης οδήγησε σε αύξηση των τιμολογίων έως και κατά 400%.

Τα πακέτα «διάσωσης» της τρόικας δείχνουν τώρα το πραγματικό τους πρόσωπο σε ολόκληρο τον ευρωπαϊκό νότο. Αφού λειτούργησαν αρχικά σαν ασπίδα προστασίας για το τραπεζικό κεφάλαιο του ευρωπαϊκού κέντρου τώρα μετατρέπονται σε μοχλούς πίεσης για την εκποίηση της περιουσίας των λαών της Μεσογείου.

 Άρης Χατζηστεφάνου

ΠΡΙΝ 13/1/2013

πηγη: papaioannou-giannis.net