Επρόκειτο τελικά περί παρανόησης και τα πράγματα ξεδιαλύθηκαν με το ρεπορτάζ του Λευτέρη Χαραλαμπόπουλου στο τελευταίο τεύχος του περιοδικού Unfollow! Ειδικότερα: Τα ΜΑΤ έξω από την Χαλυβουργία δεν πήγαν κατ’ εντολή του βιομήχανου Νίκου Μάνεση για να σπάσουν την ηρωική απεργία των εργατών, αλλά για να συμπαρασταθούν στον αναξιοπαθούντα εργοστασιάρχη, δεδομένου ότι όπως προκύπτει από την φορολογική του δήλωση το συνολικό δηλωθέν ατομικό του εισόδημα ανέρχεται σε 30.714,52 ευρώ. Κάτι περισσότερο από 2.500 ευρώ τον μήνα δηλαδή, αν το διαιρέσουμε με τους μήνες του χρόνου.
Συναισθήματα ταξικής αλληλεγγύης ερμηνεύουν επίσης τη στάση
κι άλλων επίλεκτων μελών της ελληνικής αστικής τάξης. Οι επιθέσεις για
παράδειγμα του εφοπλιστή και ιδιοκτήτη του ομίλου του Σκάι, Γιάννη Αλαφούζου,
απέναντι στους απεργούς και ειδικότερα στους εργαζόμενους του δημόσιου τομέα
γίνονται για λόγους ταξικούς μεν, αλλά όχι αυτούς που μπορεί κανείς να
υποθέσει. Η ταξική ζήλεια είναι που σπρώχνει τον Γιάννη Αλαφούζο να βάλλει κατά
των «συντεχνιών του δημόσιου τομέα» και των «αργυρώνητων συνδικαλιστών», μέσω
πάντα των αντικειμενικών και ανεξάρτητων δημοσιογράφων του! Πώς να δεχθεί ότι
οι περισσότεροι συνδικαλιστές... αν όχι όλοι δηλώνουν ατομικό εισόδημα που
υπερβαίνει τα 26.160,40 ευρώ όπως δηλώνει ο ίδιος; Εξ ίσου ανθρώπινη είναι και
η στάση του Ανδρέα Βγενόπουλου. Πώς να αποδοκιμάσεις την ιδιωτικοποίηση της
Ολυμπιακής και πώς να συμμεριστείς την αγωνία που κατακλύζει τους μηχανικούς
της τεχνικής βάσης της εταιρείας τους οποίους κάθε μεσημέρι Παρασκευής λούζει
κρύος ιδρώτας αγωνιώντας για το αν θα είναι αυτοί οι τυχεροί των απολύσεων
τούτη την εβδομάδα που θα απομακρυνθούν με την βοήθεια των σεκιούριτυ, αν
ξέρεις την φορολογική δήλωση του ιδρυτή του ομίλου MIG; Περισσότερα άλλωστε
κερδίζουν όλοι τους από τον ιδιοκτήτη της Ολυμπιακής που με βάση το
εκκαθαριστικό σημείωμα της εφορίας το συνολικό δηλωθέν ατομικό του εισόδημα
ανέρχεται σε 18.217,41 ευρώ.
Οργή και μίσος εναντίον της τελευταίας σοβιετικής
δημοκρατίας που ποτέ δεν αγάπησε την επιχειρηματικότητα και το πνεύμα του
σκαπανέα – καπιταλιστή, καταδικάζοντάς τον να ζει στην πείνα και τις στερήσεις,
γεννιέται επίσης σε όποιον δει και το εκκαθαριστικό του Σωκράτη Κόκκαλη. Η πιο
τρανή απόδειξη για την καθυστερημένη, υπανάπτυκτη και προ-καπιταλιστική Ελλάδα
που ποτέ δεν αντάμειψε δεόντως όσους πρόσφεραν εργασία σε χιλιάδες, όσους
οδήγησαν την καινοτομία στα ουράνια! Με συνολικό δηλωθέν ατομικό εισόδημα ύψους
26.770,11 ευρώ πώς να συνεχίσει να υπάρχει Ιντρακόμ, με τι κίνητρα να
συνεχιστεί η παραγωγή υψηλής τεχνολογίας στην Ελλάδα και οι αλλεπάλληλοι
θρίαμβοι του ομίλου σε κάθε ανοιχτό διαγωνισμό από τον οποίο κέρδιζε με το
σπαθί του προμήθειες για τεχνολογικό εξοπλισμό;
Η φαιδρότητα του ελληνικού φορολογικού συστήματος
συμπληρώνεται αν από τις ατομικές δηλώσεις των τεσσάρων παραπάνω επίλεκτων
μελών της ελληνικής ολιγαρχίας σταθούμε σε δύο ακόμη μεγέθη: τα αυτοτελή
φορολογούμενα ποσά και το τεκμαρτό εισόδημα. Είναι τα ποσά που προκύπτουν από
τα τεκμήρια διαβίωσης. Έτσι το τεκμαρτό εισόδημα προκύπτει από σπίτια,
αυτοκίνητα, γιοτ και δάνεια τα οποία δεν μπορούν να κρυφτούν και αναγκαστικά
αναγράφονται στις δηλώσεις των παραπάνω ατόμων. Η πάγια πρακτική δε, θέλει μετά
τον καθορισμό του τεκμαρτού εισοδήματος (από την πρόσθεση των ποσών που δεν
μπορούν να αποκρυφτούν) να ορίζεται το αυτοτελώς φορολογούμενο ποσό το οποίο
προέρχεται από την διανομή των κερδών των επιχειρήσεων. Για να γίνει αυτή η
“δημιουργική λογιστική” αξιοποιείται στο έπακρο η δυνατότητα που δίνει ο νόμος
σε κάθε εταιρεία να αποφασίζει κατά το δοκούν τα κέρδη που θα διανείμει στους
μετόχους της. Και ως δια μαγείας διανέμει κάθε φορά στους μεγαλομετόχους της
όσα ακριβώς χρειάζονται για να καλυφθούν τα τεκμήρια διαβίωσης, με το ποσό αυτό
των διανεμόμενων κερδών να φορολογείται – ως τώρα – με συντελεστή 25% και το
μερίδιο των μη διανεμόμενων κερδών, που μένει στην εταιρεία, να φορολογείται με
20%. Μάλιστα το ελληνικό φορολογικό σύστημα είναι τόσο ανοιχτό στην
δημιουργικότητα και τις εκ των υστέρων επεμβάσεις ώστε παρέχει η δυνατότητα σε
μια χρονιά που η επιχείρηση εμφανίζει ζημιές, αυτές να καλυφθούν με τα κέρδη
των προηγούμενων ετών…
Ι. Αλαφούζος, Σ.
Κόκκαλης, Ν. Μάνεσης και Α. Βγενόπουλος πλήρωσαν φόρο από μηδέν μέχρι 4.558
ευρώ!
Έτσι, το εισόδημα που δηλώνουν στην εφορία οι τέσσερις
παραπάνω αναξιοπαθούντες αστοί συμπληρώνεται με αυτοτελή φορολογούμενα ποσά και
τεκμαρτό εισόδημα που ανεβάζει μεν το ύψος της δήλωσης, ωστόσο υπογραμμίζει και
δεν αναιρεί τον ταξικό χαρακτήρα του ελληνικού φορολογικού συστήματος καθώς
φέρνει στην επιφάνεια τον εμβαλωματικό χαρακτήρα του και τα κατά συνθήκη ψεύδη
που εκ συστήματος χρησιμοποιεί. Έτσι η δήλωση του Νίκου Μάνεση περιλαμβάνει
επίσης αυτοτελή φορολογούμενα ποσά και τεκμαρτό εισόδημα ύψους 401.681,09 και
631.542,60 ευρώ αντίστοιχα, του Σωκράτη Κόκκαλη 945.597,59 και 1.965.115,54
ευρώ αντίστοιχα, του Ιωάννη Αλαφούζου 5.120.556,71 και 1.296.874,90 ευρώ
αντίστοιχα και του Ανδρέα Βγενόπουλου αυτοτελώς φορολογούμενο ποσό 1.713.275,18
και τεκμαρτό εισόδημα 1.984.898,22 ευρώ αντίστοιχα.
Η αντίδραση των τριών εκ των τεσσάρων επιχειρηματιών (με το
Νίκο Μάνεση να μην καταδέχεται να ασχοληθεί) ήρθε με καθυστέρηση λίγων ημερών
και ως απάντηση στη ανάδειξη του θέματος από την Αυγή και τον ραδιοσταθμό Real.
Και οι τρεις θιγόμενοι επιχειρηματίες επέκριναν αρχικά το περιοδικό για τον
τρόπο με τον οποίο πέρασαν στις σελίδες του οι φορολογικές δηλώσεις τους. Η
ουσία όμως των δημοσιευμάτων δεν αναιρείται. Ο Σωκράτης Κόκκαλης για
παράδειγμα, χαρακτηρίζει «ψευδή» τα στοιχεία που αναφέρονται στο περιοδικό και
τον φέρουν με δηλωθέν ατομικό εισόδημα 26.770,11 ευρώ. Στη συνέχεια
υπογραμμίζει πως το «δηλωθέν ατομικό εισόδημα μου κατά το έτος 2012 ανήλθε σε
772.367,70 ευρώ». Το ποσό αυτό ωστόσο, όπως εύκολα μπορεί κανείς να διαπιστώσει
στη φωτογραφία του εκκαθαριστικού που συνοδεύει το ρεπορτάζ προκύπτει αν
αθροίσουμε το συνολικό δηλωθέν εισόδημα (26.770,11 ευρώ) και τα αυτοτελή
φορολογούμενα ποσά (745.597,59). Ο Γιάννης Αλαφούζος χαρακτηρίζει το δημοσίευμα
«συκοφαντικό», αναφέρεται σε «διαστροφή της πραγματικότητας» και παραθέτει ως
αντεπιχείρημα ότι πλήρωσε ειδική εισφορά αλληλεγγύης επί του δηλωθέντος
εισοδήματος το ποσό των 208.240,32 ευρώ. Κι αυτό όμως το στοιχείο που φαίνεται
πεντακάθαρα στην δήλωση του Ι. Αλαφούζου η οποία συνοδεύει το ρεπορτάζ του
Unfollow δεν αναιρεί το γεγονός ότι το συνολικό δηλωθέν εισόδημα, πριν δηλαδή
αρχίσουν να πέφτουν μέσα αυτοτελή φορολογούμενα ποσά κ.α., ανέρχεται 26.160,40
ευρώ. Ο Ανδρέας Βγενόπουλος στη δήλωσή του επισημαίνει πως το εισόδημα που
δήλωσε έφτασε το 1.731.000 ευρώ και σε καμία περίπτωση 18.217,41 ευρώ. Κι εδώ
όμως εμφανίζεται το άθροισμα του δηλωθέντος εισοδήματος (18.217,41) με τα
αυτοτελώς φορολογούμενα ποσά (1.713.275,18). Και οι τρεις δηλαδή επιχειρηματίες
επικαλέστηκαν τα αυτοτελώς φορολογούμενα ποσά που προέρχονται από τα
διανεμόμενα κέρδη και τα οποία άθροισαν στο εισόδημα που δήλωσαν, χωρίς να
αμφισβητούν το περιεχόμενο του άρθρου…
Συνεχίζοντας τον σχολιασμό των εκκαθαριστικών των τεσσάρων
επιχειρηματιών αξίζει επίσης να σταθούμε σε μια επιπλέον κατηγορία που υπάρχει
στο έντυπο και προκαλεί σοκ: «φόρος που αναλογεί». Ο φόρος λοιπόν που αναλογεί
στον Ιωάννη Αλαφούζο είναι 2.818,54 ευρώ, στον Σωκράτη Κόκκαλη 2.339,42 ευρώ,
στο Νίκο Μάνεση 4.558,30 ευρώ και στον Ανδρέα Βγενόπουλο μηδέν ευρώ. Σωστά
διαβάσατε: ούτε ένα ευρώ!
Δε χρειάζονται περαιτέρω αναλύσεις για να καταδειχθεί ο
εξόφθαλμα και προκλητικά ταξικός χαρακτήρας του ελληνικού φορολογικού
συστήματος. Αυτός ο ταξικός χαρακτήρας έγινε ακόμη πιο έκδηλος με το φορολογικό
νόμο που ψηφίσθηκε από τη Βουλή προχθές Παρασκευή, αποσκοπώντας να επιφέρει
πρόσθετα έσοδα ύψους 2,307 δισ. ευρώ. Οι βασικότερες του διατάξεις αφορούν:
Μείωση των συντελεστών φορολόγησης για μισθωτούς και συνταξιούχους από 8 σε 3
με τον κατώτερο να αυξάνεται στο 22% από 10% (πλήττοντας τους χαμηλόμισθους και
χαμηλοσυνταξιούχους) και τον ανώτερο να μειώνεται από 45% στο 42% (ευνοώντας
υψηλά εισοδήματα και αστούς), κατάργηση αφορολόγητου των 5.000 ευρώ που
αντικαθίσταται με έκπτωση φόρου 2.100 ευρώ (την οποία όμως δικαιούνται όσοι
έχουν εισόδημα έως 21.000 ευρώ), κατάργηση αφορολόγητου ανάλογα με τον αριθμό
των παιδιών, κατάργηση αφορολόγητου για ελεύθερους επαγγελματίες που θα
φορολογούνται με 26% για εισοδήματα έως 50.000 και 33% για εισοδήματα άνω αυτού
του ποσού, αύξηση του τέλους επιτηδεύματος για τους ελεύθερους επαγγελματίες
από τα 500 ευρώ στα 650 και για τις επιχειρήσεις από τα 500 ευρώ στα 1.000,
κατάργηση φοροαπαλλαγών για τόκους στεγαστικών δανείων, δίδακτρα φροντιστηρίων,
ενοίκια και ασφάλιστρα και τέλος, μεταξύ πολλών άλλων, μείωση της φορολογίας
των διανεμόμενων κερδών από 25% στο 10%, ενώ αυξάνεται η φορολογία στα
αδιανέμητα κέρδη που παραμένουν στην εταιρεία από 20% στο 26%. Πλήρως
αντιπροσωπευτικό δε παράδειγμα για τον ταξικό προσανατολισμό του νέου
φορολογικού νόμου είναι η αύξηση της φορολογίας εισοδήματος τόσο στα κατώτερα
πληρώματα του εμπορικού ναυτικού (10% από 3%) όσο και στους αξιωματικούς (15%
από 6%) την ίδια ώρα που οι σκανδαλώδεις φοροαπαλλαγές των εφοπλιστών έμειναν
άθικτες, για μια ακόμη φορά. Αλλά είπαμε: Ουκ αν λάβοις παρά του μη έχοντος…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου