17 Απρ 2012

Το πρόγραμμα των 100 πρώτων ημερών μιας κυβέρνησης Παλλαϊκού Μετώπου

Από «Το Χωνί» 15/4/2012


του Δημήτρη Καζάκη

1. Απεγκλωβισμός από το ευρώ και την ΟΝΕ το ταχύτερο δυνατό και επιστροφή σε Εθνικό νόμισμα. Όσο η χώρα βρίσκεται υπό το καθεστώς του ευρώ είναι υποχρεωτικά εκτεθειμένη στις πιέσεις, τους εκβιασμούς και τις επιδρομές της Διεθνούς κερδοσκοπίας, είναι παντελώς ανοχύρωτη απέναντι στις πιο ασύδοτες δυνάμεις της αγοράς και λειτουργεί ως αναλώσιμο είδος για τα διευθυντήρια της Ευρωζώνης, που κινούνται με πρωταρχικό κριτήριο το συμφέρον και τη στήριξη της οικονομίας των ισχυρών.

2. Το αποφασιστικό σπάσιμο του φαύλου κύκλου του χρέους. Η σημερινή υπερχρέωση αποτελεί αφενός προϊόν ενός παρασιτικού κράτους, φέουδου πολιτικών και οικονομικών συμφερόντων και αφετέρου προνομιακό πεδίο εξάρτησης της οικονομίας και εξαγοράς του κράτους -ως σύνολο- από τους πιο αδίστακτους κερδοσκόπους της αγοράς. Η οικονομία και η κοινωνία δεν μπορεί να συνθλιβεί υπό το βάρος της εξυπηρέτησης των χρεών. Οι απλοί εργαζόμενοι δεν έχουν καμία υποχρέωση να αποπληρώσουν χρέη, προϊόντα τοκογλυφίας, ρεμούλας και κερδοσκοπίας.

3. Το κράτος πρέπει να μετατραπεί... σε βασικό μοχλό ανάπτυξης της οικονομίας και στήριξης της κοινωνίας. Το δόγμα της ιδιωτικής πρωτοβουλίας, με βάσει το οποίο οι κυβερνήσεις συγκάλυπταν ανέκαθεν την ασυδοσία των μεγάλων ιδιωτικών μονοπωλίων, κατέρρευσε παταγωδώς. Όσο η οικονομία και η κοινωνία συνεχίζει να υπηρετεί αυτό το χρεοκοπημένο δόγμα, τόσο μεγαλύτερη γίνεται η συρρίκνωση της αγοράς, τόσο χειροτερεύει η κατάσταση της παραγωγής, τόσο γιγαντώνεται η μαζική ανεργία, τόσο υποβαθμίζεται η θέση του εργαζόμενου, τόσο πολλαπλασιάζεται το κλείσιμο των επιχειρήσεων.

Ανάκτηση του ελέγχου σημαίνει επίσης και διεκδίκηση της Δημοκρατίας.

ΤΑ 25 ΜΕΤΡΑ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΑΜΕΣΑ ΝΑ ΛΗΦΘΟΥΝ ΜΕ ΤΗΝ ΑΝΑΛΗΨΗ ΤΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ

1. Εκπόνηση και εφαρμογή ενός σχεδίου ταχύρρυθμης παραγωγικής ανασυγκρότησης με βασικό μοχλό τον δημόσιο τομέα και ένα ενισχυμένο πρόγραμμα δημόσιων επενδύσεων, προσανατολισμένο κατά προτεραιότητα στην ανάπτυξη της παραγωγής, την αύξηση της παραγωγικής προστθέμενης αξίας και της σταθερής απασχόλησης απαλλαγμένο από τα ασφυκτικά δεσμά των μεγάλων έργων ‘κοινοτικής’ επιλογής’ αλλά και των κρατικοδίαιτων επιχειρηματικών κυκλωμάτων.

2. Ουσιαστική αύξηση όλων των μισθών, συντάξεων και απολαβών, έτσι ώστε να αναπληρωθούν οι μεγάλες απώλειες από τη μακρόχρονη λιτότητα και να αναζωογονηθεί αποτελεσματικά η εσωτερική αγορά. Η οικονομία δεν πάσχει από έλλειψη δανείων αλλά πεθαίνει λόγω εξαφάνισης της αγοραστικής δύναμης του πληθυσμού

3. Νομοθετική κατοχύρωση των κατώτερων αποδοχών που θα καλύπτουν τις ετήσιες πραγματικές βασικές ανάγκες της εργατοϋπαλληλικής οικογένειας και των κατώτερων συντάξεων στο 80% αυτών των αποδοχών.

4. Θεσμοθέτηση γνήσιας Αυτόματης Τιμαριθμικής Αναπροσαρμογής ση βάση ενός αυθεντικού τιμάριθμου, που να μετρά το αληθινό κόστος ζωής για το εργαζόμενο νοικοκυριό.

5. Κατάργηση όλων των μορφών ‘ευλύγιστης’, ‘προσωρινής’ και ‘μερικής απασχόλησης’, τόσο στον δημόσιο όσο και στον ιδιωτικό τομέα και κατοχύρωση ανελαστικών στη βάση της σταθερής και μόνιμης απασχόλησης.

6. Εξασφάλιση ίσων δικαιωμάτων στην εργασία και στην κοινωνική ασφάλιση για όλους τους εργαζόμενους χωρίς κανενός είδους προαπαιτήσεις , διαχωρισμούς και εξαιρέσεις.

7. Μετατροπή του ΟΑΕΔ σε ταμείο ασφάλισης κατά της ανεργίας με τον επαναπροσανατολισμό του συνόλου των πόρων του στην πραγματική στήριξη των ανέργων, με το επίδομα ανεργίας στο 80% του βασικού μισθού για ολόκληρη την περίοδο της ανεργίας και την πλήρη κατοχύρωση κοινωνικοασφαλιστικών δικαιωμάτων των ανέργων.

8. Κατάργηση όλων των αντι-ασφαλιστικών νόμων, ρυθμίσεων και διατάξεων, επιστροφή των χρεών του κράτους και των ιδιωτών στο σύστημα της κοινωνικής ασφάλισης, πλήρη απεξάρτηση του συστήματος κοινωνικής ασφάλισης από την κυβέρνηση, κατοχύρωση του αναδιανεμητικού χαρακτήρα του και ουσιαστική αύξηση της συμβολής εργοδοτών και κράτους.

9. Κατοχύρωση ενός πραγματικά δημοσίου συστήματος υγείας και κοινωνικής πρόνοιας που δεν θα αποτελεί προθάλαμο για την ιδιωτική υγεία, ούτε θα το νέμονται ιδιώτες προμηθευτές και πολυεθνικές.

10. Εξασφάλιση μιας ενιαίας δημόσιας δωρεάν παιδείας στη βάσει του υποχρεωτικού δημόσιου δωδεκαετούς σχολείου και της δημόσιας ανώτατης παιδείας στη βάσει των σύγχρονων απαιτήσεων για μόρφωση, έρευνα, ακαδημαϊκή και κοινωνική ζωή.

11. Κατάργηση όλων των φοροαπαλλαγών και φοροκινήτρων προς τις μεγάλες επιχειρήσεις και επιβολή συσσωρευτικής φορολογίας στα επιχειρηματικά κέρδη, στις χρηματιστικές συναλλαγές όλων των ειδών και στις μεγάλες περιουσίες κινητών και ακίνητων αξιών, όχι μόνο των φυσικών αλλά και των νομικών προσώπων.

12. Δραστική μείωση στο μισό της άμεσης φορολογίας των πολύ μικρών επιχειρήσεων και αξιοποίηση του συνόλου των αναπτυξιακών, επενδυτικών και άλλων επιδοτήσεων του κράτους για την άμεση στήριξη των μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων στο πλαίσιο του σχεδίου παραγωγικής ανασυγκρότησης της οικονομίας.

13. Ριζική αναμόρφωση του φορολογικού συστήματος με την αντιστροφή της σχέσης άμεσων - έμμεσων φόρων και με σκοπό να πάψει να λειτουργεί ως μηχανισμός αφαίμαξης του εργατικού και λαϊκού εισοδήματος, της μικρής επιχείρησης και του ατομικού παραγωγού.

14. Ριζική αναμόρφωση όλων των δαπανών διακυβέρνησης του κράτους με πρώτη και κύρια τη δραστική περικοπή των φανερών και μη δαπανών που συνδέονται με την κυβέρνηση, με υπουργούς, συμβούλους, βουλευτές και κόμματα, την αναθεώρηση ολόκληρης της πολιτικής κρατικών προμηθειών, την κατάργηση του σκόπιμου διοικητικού υδροκεφαλισμού, των υπεργολαβιών και εκχωρήσεων, την αναδρομική διεκδίκηση ολόκληρης της περιουσίας του δημοσίου, κινητής και ακίνητης, που δόθηκε χαριστικά, καταπατήθηκε ή ξεπουλήθηκε κατά καιρούς από τις κυβερνήσεις, την κατάργηση των μυστικών κονδυλίων και όλων των «ειδικών λογαριασμών», την άμεση καταγγελία όλων των λεόντειων, χαριστικών και αποικιοκρατικών συμβάσεων και συμφωνιών του δημοσίου με «ημέτερους» και επιχειρηματικά συμφέροντα, την κατάργηση της χρηματοδότησης των ΜΚΟ και άλλων «εθελοντικών» ή ιδιωτικών οργανώσεων, την εκ βάθρων αναθεώρηση του συνόλου των στρατιωτικών δαπανών στη βάση των πραγματικών αναγκών για την εθνική άμυνα.

15. Εθνικοποίηση όλων των παλιών ΔΕΚΟ και την απεξάρτησή τους από τα ιδιωτικά συμφέροντα που τις νέμονται με σκοπό τον επαναπροσδιορισμό του ρόλου και των σχέσεών τους τόσο ως προς την κυβέρνηση όσο και ως προς την αγορά, τον εξορθολογισμό τους προς όφελος της εργαζόμενης κοινωνίας, την επιβολή εργατικού και κοινωνικού ελέγχου, την παροχή υπηρεσιών κοινής ωφέλειας που δεν θα αποτελούν δυσβάσταχτο βάρος για το λαϊκό νοικοκυριό καθώς και την προστασία βασικών κοινωνικών και δημόσιων αγαθών από την κερδοσκοπία και τα ιδιωτικά μονοπώλια.

16. Εθνικοποίηση της Τράπεζας της Ελλάδας, όπως και των μεγάλων τραπεζών με σκοπό τον δραστικό περιορισμό της χρηματοπιστωτικής επιβάρυνσης της οικονομίας, των αναπροσανατολισμό τραπεζικού συστήματος από την τοκογλυφία και την κερδοσκοπία με «τοξικά» και μη προϊόντα στην πιστωτική στήριξη της παραγωγικής ανασυγκρότησης της οικονομίας σε συνδυασμό με την κατάργηση των στεγανών και των απορρήτων του τραπεζικού συστήματος, καθώς και την κατοχύρωση της πλήρους διαφάνειας του κοινωνικού ελέγχου στις τραπεζικές λειτουργίες.

17. Αντιμετώπιση της υπερχρέωσης των νοικοκυριών και των μικρών επιχειρήσεων με τη διαγραφή όλων των ιδιωτικών χρεών όσων νοικοκυριών και μικρομεσαίων επιχειρήσεων αδυνατούν να τα εξυπηρετήσουν, με την άμεση θέσπιση αναπτυξιακών και κοινωνικών κριτηρίων για την τραπεζική χρηματοδότηση, την κατάργηση όλων των επιπλέον χρεώσεων που συνοδεύουν τις χορηγήσεις και την επιβολή ανώτερων επιπέδων επιτοκίων χρηματοδότησης τα οποία θα καθορίζονται με βάση το επιτόκιο της διατραπεζικής αγοράς αλλά και τις αντοχές της εθνικής οικονομίας.

18. Χτύπημα των μονοπωλίων, ολιγοπωλίων και καρτέλ στην αγορά, μέσα από τη δυναμική ανάπτυξη του παραγωγικού ρόλου του κράτους, την απαγόρευση λειτουργίας παράκτιων εταιριών, την κατάργηση των εμπορικών και άλλων απορρήτων, την ονομαστικοποίηση των μετοχών, επιβολή εργατικού και κοινωνικού ελέγχου στις πολύ μεγάλες επιχειρήσεις -ιδίως δε στις πολυεθνικές-, την προνομιακή ενίσχυση του συνεταιρισμού, της μικρής και μεσαίας επιχείρησης, όπως και των άμεσων παραγωγών.

19. Άμεση στήριξη του εισοδήματος των αγροτών σε συνδυασμό με την στήριξη της παραγωγής τους που σημαίνει επιβολή καθεστώτος ανταγωνιστικής προστασίας της εγχώριας παραγωγής με βάσει κριτήρια ποιότητας και παραγωγικότητας, άμεση διαγραφή όλων των χρεών για τους υπερχρεωμένους παραγωγούς, χτύπημα της δικτατορίας των χονδρεμπόρων και των κάθε λογής μεσαζόντων, έτσι ώστε ο αγρότης να εξασφαλίζει ικανοποιητικές τιμές παραγωγού και ο καταναλωτής χαμηλές τιμές αγοράς.

20. Αξιοποίηση όλων των δυνατοτήτων της παγκόσμιας οικονομίας και των διεθνών σχέσεων με όλους τους λαούς και όλα τα κράτη στη βάση της πλήρους ελευθερίας των συναλλαγών και του αμοιβαίου οφέλους, ενάντια στη μονοπώληση της τεχνολογίας και της αγοράς από τις πολυεθνικές, ενάντια στα δεσμά και τους περιορισμούς που θέτουν οι διεθνείς οργανισμοί και οι «οικονομικές ολοκληρώσεις» των ισχυρών και των αγορών.

21. Κατοχύρωση της απλής αναλογικής ως πάγιου εκλογικού συστήματος για τις εθνικές και τοπικές εκλογές με κατάργηση κάθε αντιδημοκρατικού νόμου, ρύθμισης και μέτρου που νοθεύει την αυθεντική και ισότιμη συμμετοχή και έκφραση του λαού.

22. Αναβάθμιση του κοινοβουλίου με την κατάργηση του υπάρχοντος αντιδημοκρατικού κανονισμού και της χρηματοδότησης των κομμάτων, τη θεσμική κατοχύρωση της ισότιμης μεταχείρισης βουλευτών και κομμάτων, την εξασφάλιση της ουσιαστικής λογοδοσίας της κυβέρνησης, κατάργηση όλων των στεγανών και απορρήτων, υπαγωγή της δημόσιας διοίκησης, της αστυνομίας και των ενόπλων δυνάμεων στον άμεσο έλεγχο της Βουλής.

23. Δημοσιοποίηση και δημόσια αποκήρυξη όλων των μυστικών ή άλλων συμφωνιών, δεσμεύσεων και συνθηκών που έχουν αποδεχθεί κατά καιρούς οι κυβερνήσεις, τόσο στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ, όσο και μονομερώς με τις ΗΠΑ και άλλες χώρες, οι οποίες βλάπτουν τα άμεσα συμφέροντα του λαού και της χώρας, υπονομεύουν την εθνική κυριαρχία της και θέτουν υπό αμφισβήτηση την εθνική της ακεραιότητα.

24. Άμεση επιστροφή όλων των στρατιωτικών αποστολών που έχουν σταλεί στο εξωτερικό και υιοθέτηση όλων των αναγκαίων μέτρων που δεν θα επιτρέπουν σε καμία ξένη δύναμη να χρησιμοποιεί την επικράτεια της χώρας για τους δικούς της πολιτικούς και στρατιωτικούς σκοπούς.

25. Προκήρυξη εκλογών για Συντακτική Εθνοσυνέλευση με ευρύ μέτρο εκπροσώπησης του ίδιου του λαού και με μοναδικό σκοπό τη σύνταξη και ψήφιση νέου Δημοκρατικού Συντάγματος.

4 σχόλια:

  1. δηλαδή τις πρώτες 100 μέρες δεν θα κυνηγήσουμε τους δοσιλόγους να τους δικάσουμε ????

    γιατί να ξεφύγουν?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Και την υπαγωγη του στρατου στην βουλη γιατι την θελει;
    Δηλαδη τωρα δεν υπαγεται στην κυβερνηση;
    Επισης πως θα εθνικοποιησει την τραπεζα της Ελλαδος;
    Για τους λαθρομεταναστες τι θα κανει;
    να μας τα εξηγησει αυτα ο κυριος καζακης....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ρε τους λαθρομετανάστες τι θα γίνει;;;
    Για την Κάρτα του Πολίτη τι θα γινει;;;
    ΠΟΛΛΑ ΚΡΥΒΕΤΕ!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αγαπητέ φίλε!
      Για την κάρτα του Πολίτη: πως είναι δυνατόν ένα τέτοιο μέτρο να χωράει στην πολιτική του ΕΠΑΜ? Αν διαβάσεις προσεκτικά τις θέσεις του θα καταλάβεις οτι κάτι τέτοιο, είναι αστείο ακόμα και να το συζητάμε.
      Για το πρόβλημα του μεταναστευτικού, το ΕΠΑΜ έχει ξεκάθαρη θέση, η οποία έχει αποτυπωθεί πολλές φορές μέσα από κείμενα και ομιλίες. Το ΕΠΑΜ δεν είναι κατά των λαθρομεταναστών, αλλά κατά της λαθρομετανάστευσης, της μετανάστευσης γενικότερα, θεωρώντας πως κανείς απ'όπου και αν προέρχεται δεν πρέπει να ξεριζώνεται από τον τόπο του, την χώρα του.

      Σε παραπέμπω λοιπόν στο κείμενο του Δημήτρη Καζάκη «ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΤΙ ΘΕΛΕΙ ΤΟ ΕΠΑΜ», όπου έχει σαφή τοποθέτηση για το ζήτημα της λαθρομετανάστευσης. Σε κάθε περίπτωση εκτός από το συγκεκριμένο κομάτι που σου παραθέτω, θα σου πρότεινα να το διαβάσεις όλο, μιας και είμαι σίγουρος οτι θα σου ξεκαθαρίσει και άλλα ενδεχομένως κενά σου.
      Ακολουθεί απόσπασμα από το Τι Είναι και τι θέλει το ΕΠΑΜ:
      ««Το ίδιο και με το μεταναστευτικό πρόβλημα. Για πολλούς το ζήτημα αυτό είναι πρωτεύον. Στο βαθμό που μια τέτοια στάση δεν κρύβει άλλες σκοτεινές σκοπιμότητες, αντανακλά το γεγονός ότι η μαζική εισροή μεταναστών στη χώρα έχει πάρει διαστάσεις εκρηκτικού προβλήματος, ειδικά για πολλές λαϊκές γειτονιές. Πώς γίνεται όμως να αντιμετωπιστεί αν πρώτα δεν ξεμπερδέψουμε με τον μηχανισμό εκποίησης και διάλυσης που έχει εγκατασταθεί στη χώρα; Πώς είναι δυνατό να ζητάμε από τους ηθικούς και φυσικούς αυτουργούς του γενικευμένου ξεπουλήματος να αντιμετωπίσουν αυτοί το μεταναστευτικό πρόβλημα; Πώς ζητάμε να το αντιμετωπίσουν; Με καταστολή; Με πογκρόμ; Πώς ζητάμε από ένα κράτος να λύσει το μεταναστευτικό, όταν το ίδιο αυτό το κράτος και οι δυνάμεις που το στηρίζουν διώχνουν μαζικά από τη χώρα την νεολαία της, εξευτελίζουν την εργασία και διαλύουν την κοινωνία;
      Πώς είναι δυνατόν ένα κράτος που έχει απεμπολήσει την κυριαρχία του ακόμη και τυπικά να φυλάξει τα σύνορά του; Πώς είναι δυνατόν ένα κράτος υποχείριο των αγορών να αντιταχθεί στο καθεστώς ανοιχτών συνόρων για το κεφάλαιο και την εργασία, που επιβάλουν οι τραπεζίτες και οι πολυεθνικές; Αυτό μπορεί να το κάνει μόνο ένας λαός κυρίαρχος με το κράτος να εκφράζει τα δικά του ζωτικά συμφέροντα. Και για να γίνει κάτι τέτοιο πρέπει πρώτα και κύρια να απαλλαγεί από το καθεστώς της δουλοπαροικίας του χρέους με βασικό εργαλείο το ευρώ. Και μόνο το σπάσιμο των δεσμών με την ευρωζώνη, αλλά και η επιστροφή σε εθνικό προστατευμένο νόμισμα υπό καθεστώς ελεγχόμενης κίνησης κεφαλαίων, θα λειτουργήσει αποτρεπτικά για την διεθνή βιομηχανία μετακίνησης πληθυσμών.
      Όποιος προτάσσει το μεταναστευτικό και αγνοεί τα πρωτεύοντα τότε είτε είναι αιχμάλωτος της κυρίαρχης πολιτικής, ή πολύ απλά επιχειρεί να εξωθήσει την ελληνική κοινωνία σ’ έναν εμφύλιο ανάμεσα σε ντόπιους και ξένους που πολύ θα χαρούν οι επικυρίαρχοι να δουν να εκτυλίσσεται για να δικαιολογήσουν την καταστολή που χρειάζονται για να περάσει η εκποίηση της χώρας. Για το ΕΠΑΜ όσο σημαντικό κι αν είναι το μεταναστευτικό είναι ξεκάθαρο ότι τα πρωτεύοντα είναι άλλα και χωρίς να λυθούν αυτά είναι αδύνατον να αντιμετωπιστεί με σοβαρότητα, με νηφαλιότητα και με ανθρωπισμό το πρόβλημα που δημιουργεί η μετακίνηση της φτωχολογιάς, η οποία ξεριζώνεται βίαια από τον τόπο της.
      Για εμάς ο πατριώτης δεν ταυτίζεται με τον εθνικιστή και ούτε ο εθνικιστής ταυτίζεται με τον φασίστα. Έστω κι αν πολλοί θέλουν σκόπιμα να τους ταυτίζουν, ώστε να παραδώσουν τον πατριωτισμό του λαού στον φασισμό. Αυτού του τύπου οι απλουστευτικές ταυτότητες έχουν σαν μόνο στόχο, συνειδητά ή ασυνείδητα, την ταύτιση ενός δήθεν διεθνισμού με την ιμπεριαλιστική ιδεολογία των ανοιχτών συνόρων. Όταν καλείς έναν λαό που κρατάς σε υποτέλεια, που του στερείς ακόμη και την ελευθερία άσκησης της δικής του πολιτικής κυριαρχίας, να υπερβεί τις «εθνικές διαφορές», να αναζητήσει «διεθνείς λύσεις», κοκ, τότε δεν μιλάς για διεθνισμό, αλλά για υποταγή στο ζυγό και στην θέληση των ισχυρών. Αυτή είναι η κυρίαρχη μορφή του σύγχρονου δωσιλογισμού, έστω κι αν ενίοτε διαθέτει αριστερό προσωπείο.»»

      Διαγραφή