Η Τράπεζα της Ελλάδος, (η κεντρική τράπεζα της χώρας) ανήκει σε ιδιώτες από ιδρύσεως του Ελληνικού κράτους. Ειναι η μοναδική ανώνυμη εταιρία στην χώρα, η οποία δεν υποχρεούται στη δημοσίευση της μετοχικής της σύνθεσης, δηλαδή με απλά λόγια, οι Ελληνες πολίτες, δεν έχουμε το δικαίωμα να γνωρίζουμε από ποιον ελέγχεται η κεντρική τράπεζα της χώρας μας. Οι κακιές γλώσσες, λένε ότι μεγάλο πακέτο μετοχών ανήκει στον όμιλο Rothchild.
Στο άρθρο 2 του καταστατικού της, αναφέρονται οι αρμοδιότητες της Τράπεζας Ελλάδος. Aνάμεσα τους είναι και η άσκηση νομισματικής πολιτικής. Το γεγονός ότι η Τράπεζα Ελλάδος ανήκε πάντα σε ιδιώτες σημαίνει προφανώς ότι την νομισματική πολιτική στη χώρα μας, την έλεγχαν πάντα ιδιώτες, ενώ με την είσοδο της Ελλάδας στην ευρωζώνη, η χώρα παραιτήθηκε επίσημα πλέον από το δικαίωμα άσκησης εθνικής νομισματικής πολιτικής.
Η άσκηση νομισματικής πολιτικής είναι κυριαρχικό δικαίωμα που ασκεί ένας λαός στα όρια της επικράτειας του. Eίναι το εργαλείο με το οποίο η κυβέρνηση μιας χώρας μπορεί να ελέγξει όλες τις βασικές παραμέτρους της εθνικής της οικονομίας όπως ο πληθωρισμός, η ανεργία και το ισοζύγιο συναλλαγών και... έχω την αίσθηση, ότι ελάχιστοι συμπολίτες μας αντιλαμβάνονται πόσο σημαντική είναι η παραίτηση μας από το δικαίωμα αυτό και γι αυτό το λόγο παραθέτω μερικά στοιχεία της οικονομικής επιστήμης που βρήκα στο site του τμήματος πληροφορικής ΤΕΙ Θεσσαλονίκης που νομίζω ότι είναι γραμμένα σε κατανοητή γλώσσα:
Νομισματική Πολιτική
Η νομισματική πολιτική είναι μέρος της οικονομικής πολιτικής μιας χώρας και σκοπεύει να επηρεάσει το επίπεδο της οικονομικής δραστηριότητας, μεταβάλλοντας την προσφορά χρήματος. Ορισμένοι από τους στόχους της νομισματικής πολιτικής είναι:
- ο έλεγχος του πληθωρισμού,
- η ισορροπία του ισοζυγίου εξωτερικών πληρωμών,
- η πραγματοποίηση υψηλού επιπέδου απασχόλησης και
- η αύξηση του ακαθάριστου εθνικού προϊόντος.
Επεκτατική Νομισματική Πολιτική
Όταν στην οικονομία υπάρχει ύφεση και ανεργία από ανεπαρκή συνολική ζήτηση για το προϊόν της οικονομίας η κεντρική τράπεζα μπορεί να αυξήσει την προσφορά χρήματος ώστε με δεδομένη τη ζήτηση για χρήμα, να μειωθεί η τιμή του χρήματος δηλαδή το επιτόκιο. Η μείωση του επιτοκίου θα έχει ως αποτέλεσμα την τόνωση της επενδυτικής δραστηριότητας καθώς και της ζήτησης για καταναλωτικά αγαθά και συνεπώς την τόνωση της συνολικής οικονομικής δραστηριότητας, της παραγωγής, της απασχόλησης και του εισοδήματος.
Περιοριστική Νομισματική Πολιτική
Αν το πρόβλημα στην οικονομία είναι η υπερβολική ζήτηση για αγαθά και υπηρεσίες και ο πληθωρισμός, τότε η νομισματική πολιτική θα επιδιώξει να αυξήσει το επιτόκιο με περιορισμό της προσφοράς χρήματος, ώστε να αποθαρρυνθεί η λήψη επενδυτικών και καταναλωτικών δανείων για να περιοριστούν η συνολική ζήτηση και οι πληθωριστικές πιέσεις.
Μέσα άσκησης Νομισματικής Πολιτικής
Τα πιο βασικά μέσα για την άσκηση νομισματικής πολιτικής, από μέρους της Κεντρικής Τράπεζας, είναι τα ακόλουθα:
Μεταβολή του προεξοφλητικού επιτοκίου
Το επιτόκιο, με το οποίο οι εμπορικές τράπεζες μπορούν να δανειστούν χρήματα από την Κεντρική Τράπεζα για να αντεπεξέλθουν σε πρόσκαιρες δυσχέρειες, ονομάζεται προεξοφλητικό επιτόκιο. Ονομάζεται προεξοφλητικό γιατί συνήθως οι εμπορικές τράπεζες δανείζονται χρήματα από την Κεντρική Τράπεζα προεξοφλώντας απαιτήσεις τους.
Όταν η Κεντρική Τράπεζα επιθυμεί να περιορίσει την προσφορά χρήματος, μπορεί να αυξήσει το προεξοφλητικό επιτόκιο, οπότε οι εμπορικές τράπεζες γίνονται λιγότερο πρόθυμες να καταφύγουν σ’ αυτήν για δανεισμό και επιπλέον αναγκάζονται να αυξήσουν το επιτόκιο με το οποίο χορηγούν οι ίδιες δάνεια. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα τη μείωση της ποσότητας χρήματος που ζητείται για δανεισμό από το κοινό και με τον τρόπο αυτό μειώνεται η ποσότητα χρήματος που διοχετεύεται στην οικονομία. Ο αντίστροφος μηχανισμός λειτουργεί και στην περίπτωση που η Κεντρική Τράπεζα επιθυμεί να αυξήσει την προσφορά χρήματος.
Πολιτική ανοικτής αγοράς
Η πολιτική αυτή ασκείται μέσω της αγοράς και πώλησης κρατικών ομολόγων στο χρηματιστήριο από την Κεντρική Τράπεζα. Όταν η Κεντρική Τράπεζα επιθυμεί να αυξήσει την προσφορά χρήματος, αγοράζει κρατικές ομολογίες και διοχετεύει έτσι χρήμα στην αγορά το οποίο έχει πολλαπλασιαστικές επιδράσεις στην προσφορά χρήματος και αντίθετα.
Το βασικό πλεονέκτημα της πολιτικής αυτής είναι ότι μεταβάλλεται η προσφορά του χρήματος, χωρίς να γίνονται εμφανείς οι ενέργειες της Κεντρικής Τράπεζας και χωρίς να δημιουργούνται δυσμενείς επιπτώσεις στην οικονομία.
Μεταβολή του ποσοστού των ρευστών διαθεσίμων των τραπεζών
Οι εμπορικές τράπεζες είναι υποχρεωμένες να διατηρούν ένα ποσοστό των καταθέσεών τους σε μορφή ρευστών περιουσιακών στοιχείων (μετρητά, έντοκα γραμμάτια του δημοσίου, ομολογίες κ.ά.) και το ποσοστό αυτό ονομάζεται ποσοστό ρευστών διαθεσίμων των τραπεζών.
Η Κεντρική Τράπεζα της χώρας μπορεί να μεταβάλλει την προσφορά χρήματος στην οικονομία με αυξομείωση του ποσοστού των υποχρεωτικών διαθεσίμων. Συγκεκριμένα η αύξηση του ποσοστού αυτού θα οδηγήσει σε μείωση των συνολικών πιστώσεων και κατά συνέπεια της προσφοράς χρήματος και αντιστρόφως.
Εκτός των παραπάνω β ασικών μέτρων υπάρχουν και άλλα δευτερεύοντα μέτρα τα οποία η κεντρική τράπεζα μπορεί να εφαρμόσει μεμονωμένα ή σε συνδυασμό μεταξύ τους.
Μεταβολή των υποχρεωτικών καταθέσεων
Οι εμπορικές τράπεζες είναι υποχρεωμένες να καταθέτουν άτοκα ή έντοκα στην Κεντρική Τράπεζα ένα ποσοστό από τις καταθέσεις των πελατών τους. Με τη μεταβολή του ποσοστού των υποχρεωτικών καταθέσεων η Κεντρική Τράπεζα επηρεάζει τις χορηγήσεις των εμπορικών τραπεζών.
Μεταβολή του δημόσιου χρέους
Όταν οι δαπάνες του δημόσιου τομέα ξεπερνούν τα έσοδά του και το δημόσιο δανειστεί από την κεντρική τράπεζα ποσό ίσο με το έλλειμμα του κρατικού προϋπολογισμού, το δε δάνειο καλυφτεί με την έκδοση νέου χρήματος, αυξάνεται ισόποσα και η ποσότητα του χρήματος που κυκλοφορεί.
Καθορισμός ανώτατου ορίου χρηματοδοτήσεων
Η Κεντρική Τράπεζα μπορεί να επηρεάσει το μέγεθος της τραπεζικής χρηματοδότησης, καθορίζοντας ανώτατο ποσό ή ποσοστό ανόδου των χορηγήσεων των εμπορικών τραπεζών για κάθε περίοδο.
Θα πρέπει να σημειώσουμε ότι όλα τα παραπάνω μέτρα είναι μέτρα ποσοτικού χαρακτήρα και επιδιώκουν να επηρεάσουν τη συνολική δαπάνη της οικονομίας. Πέρα από τους τα μέτρα αυτά υπάρχουν και μέτρα ποιοτικού χαρακτήρα που αποσκοπούν στην ενίσχυση ή την αποθάρρυνση της χρηματοδότησης συγκεκριμένων κλάδων ή κατηγοριών συναλλαγών. Σαν τέτοια μέτρα μπορούν να εκληφθούν:
Ο καθορισμός των προϋποθέσεων χορήγησης δανείων στεγαστικών, καταναλωτικής πίστης και πωλήσεων με δόσεις και
Ο καθορισμός ειδικών μειωμένων επιτοκίων για τις εξαγωγικές ή βιοτεχνικές επιχειρήσεις για να αποκτήσουν κεφάλαια κίνησης κ.ά.
Σήμερα λοιπόν αυτοί που ελέγχουν την Τράπεζα Ελλάδος αποφασίζουν για το πόσο χρήμα θα κυκλοφορεί στην Ελλάδα, πόση ανεργία θα έχουμε και πόσο θα είναι το έλλειμμα μας. Αυτός ο κάποιος, με την ανοχή της πολιτικής ολιγαρχίας (με το αζημίωτο) ασκεί σήμερα στη χώρα μας "περιοριστική νομισματική πολιτική" με τέτοια ένταση, που η ζήτηση έχει πέσει στο ναδίρ με αποτέλεσμα οι επιχειρήσεις να κλείνουν η μία μετά την άλλη, η ανεργία να έχει εκτοξευθεί στα ύψη και το χρήμα να έχει γίνει σπάνιο είδος. Εμείς, μπορούμε να ψηφίζουμε κάθε τέσσερα χρόνια ποιος από τους ολιγάρχες θα εισπράτει το "αζημίωτο", αλλά τον διοικητή της τράπεζας Ελλάδος θα τον επιλέξει το τραπεζικό καρτέλ και θα τον διορίσει χωρίς να μας ρωτήσει. Ο διοικητής της τράπεζας Ελλάδος, είναι μέλος του διοικητικού συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας ( http://www.bankofgreece.gr/Pages/el/MonetaryPolicyEurosystem/monetary.aspx), δηλαδή δικό τους παιδί και ένα τέτοιο δικό τους παιδί φτάσαμε να έχουμε σήμερα για πρωθυπουργό.
Το γεγονός επισης ότι οι εμπορικές τράπεζες δανείζονται από την κεντρική τράπεζα (σήμερα από την ΕΚΤ) με "προεξοφλητικό επιτόκιο", σημαίνει ότι οι εμπορικές τράπεζες στις οποίες χρωστάτε τα δάνεια σας, προκειμένου να αποκτήσουν ρευστότητα. μεταβίβασαν "τις απαιτήσεις τους" που απορρέουν από το δάνειο σας στην ΕΚΤ, που σημαίνει ότι σήμερα δεν χρωστάτε στην πραγματικότητα στην τράπεζα από την οποία πήρατε το δάνειο, αλλά στην ΕΚΤ. Είναι σημαντικό να αναρωτηθούμε αν το ίδιο ισχύει και για την Αγροτική Τράπεζα στην οποία είναι υποθηκευμένο μεγάλο μέρος της Ελληνικής καλλιεργήσιμης γης, αφού όλοι οι αγρότες χρωστάνε τα μαλλιοκέφαλα τους στην Αγροτική.
Δεν ξέρω αν σας παρηγορεί το γεγονός ότι δεν είμαστε ο μόνος λαός που δεν του ανήκει η κεντρική του τράπεζα. (http://www.youtube.com/watch?v=YF2Hxk12SNw&feature=player_embedded) Οι κεντρικές τράπεζες σχεδόν όλων των χωρών είναι ιδιωτικές. Δεν ξέρω αν σας λέει κάτι αυτό, αλλά η κεντρική τράπεζα της Λιβύης ήταν δημόσια πριν την πτώση του Κανταφι και θα έχει πολύ ενδιαφέρον να δούμε αν αυτό θα αλλάξει.
Πιστεύω ότι η εθνική μας ανεξαρτησία ξεκινά με την εθνικοποίηση της Τράπεζας Ελλάδος και ότι η Ελλάδα, αποκλείεται να "ανήκει στους Ελληνες", αν δεν μας ανήκει πρώτα από όλα η κεντρική μας τράπεζα. Ομως τα συμφέροντα είναι τεράστια και ο ηγέτης που θα προσπαθήσει να εθνικοποιήσει την Τράπεζα της Ελλάδος θα πρέπει να είναι πολύ προσεκτικός όσον αφορά στο τι τρώει, με τι αεροπλάνο πετάει και που παρκάρει το αυτοκίνητο του, διότι θα τον χάσουμε νύχτα.
Πηγή: logioshermes
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου