Η κατάσταση στην Ισπανία μπορεί να οδηγήσει σε απότομη όξυνση του προβλήματος στην Ευρωζώνη.

Οι εκτιμήσεις του Νουριέλ Ρουμπινί για την Ισπανική οικονομία. 

Εκτός από το ελληνικό δράμα, το οποίο κορυφώνεται μέρα με τη μέρα, τα προβλήματα στην Ευρωζώνη συνεχίζουν να οξύνονται προκαλώντας πονοκέφαλο αλλά και ανησυχίες για τον τρόπο επίλυσής τους. Σε χθεσινό του άρθρο, ο γνωστός οικονομολόγος Νουριέλ Ρουμπινί, περιγράφει το πρόβλημα με τις Ισπανικές τράπεζες και την επικείμενη ανακεφαλαιοποίησή τους.

Με την Ισπανική οικονομία σε ύφεση και την ανεργία να διογκώνεται διαρκώς, η κυβέρνηση ήταν υποχρεωμένη να εξετάσει τη μαύρη τρύπα του τραπεζικού της τομέα και να διασώσει τις τράπεζες που έχουν πρόβλημα. Σύμφωνα με τον Ρουμπινί αυτό είναι ένα σκέλος του προβλήματος, καθώς χωρίς ανάπτυξη η Ισπανική οικονομία θα χρειαστεί και η ίδια διάσωση.
Οι Ισπανικές τράπεζες...
υπολογίζεται ότι μπορεί να χρειαστούν έως €250 δις για την ανακεφαλαιοποίηση τους, ώστε να διατηρήσουν το 9% Τ1 δείκτη κεφαλαιακής επάρκειας που ορίζει η Ευρωπαϊκή Τραπεζική Αρχή.

Κι αυτό ενώ οι ανησυχίες για την οικονομία εντείνονται εν μέσω υποβαθμίσεων, αύξησης του κόστους δανεισμού και αναλήψεων των καταθέσεων από τις τράπεζες.

Το ιδανικό, κατά τον Ρουμπινί, θα ήταν τα κεφάλαια για τη διάσωση των Ισπανικών τραπεζών να προέρχονταν απευθείας από ευρωπαϊκά κεφάλαια διάσωσης, κάτι όμως που απορρίπτει η Γερμανία αλλά και οι Ισπανικές αρχές καθώς αυτό θα σήμαινε ότι οι Ευρωπαίοι φορολογούμενοι θα γίνονταν μέτοχοι των τραπεζών τους. Αφήνοντας το ζήτημα να ρυθμιστεί με τεράστια καθυστέρηση, η λύση που φαίνεται ως πιο πιθανή είναι το κόστος αυτής της διάσωσης να περάσει μέσα από το Ισπανικό προϋπολογισμό, κάτι που όμως θα γονατίσει την Ισπανία.

Μετά από μία τόσο μεγάλη ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών, η Ισπανία θα πρέπει να ισορροπήσει τα επίπεδα του χρέους της και ο μόνος τρόπος να το επιτύχει αυτό είναι μέσω αύξησης φόρων και περαιτέρω περικοπής δαπανών, κάτι που δεν είναι ρεαλιστικό καθώς θα έκανε την ύφεση ακόμα βαθύτερη.


 Ο μόνος τρόπος να εξυπηρετήσει η Ισπανία το εξωτερικό χρέος της μεσοπρόθεσμα είναι μέσω ανάπτυξης για την οποία απαιτείται μία υποτίμηση που δεν πρόκειται να γίνει εκτός κι αν η αξία του ευρώ μειωθεί απότομα.

Η υπόθεση της Ισπανίας θυμίζει έντονα τα προβλήματα που έχουν ήδη διαμορφωθεί στην Ευρωζώνη, με τον προβληματικό τραπεζικό τομέα να μοιάζει με τις Ιρλανδικές τράπεζες του 2009 και 2010, αλλά και το συνδυασμό λιτότητας-ύφεσης που είναι αντίστοιχος με τις πολιτικές που τροφοδότησαν την ύφεση σε Ελλάδα και Πορτογαλία.

Μόνο που στην περίπτωση της Ισπανίας το μέγεθος είναι τέτοιο που δεν χωράνε πολλές λάθος εκτιμήσεις και πολιτικές. Σε αντίθεση με Ελλάδα ή Πορτογαλία, όπου ένα δεύτερο πακέτο θα μπορούσε να βοηθήσει ή να καθυστερήσει τα πράγματα, για να επιστρέψει η οικονομία της Ισπανίας σε ανάπτυξη θα πρέπει να υπάρξει νομισματική χαλάρωση από την ΕΚΤ, πιο αδύναμο Ευρώ, φορολογικά κίνητρα και λιγότερη λιτότητα στην περιφέρεια.

Για να μην πάρουν άσχημη τροπή τα πράγματα θα πρέπει οι Βρυξέλλες να πάρουν άμεσες αποφάσεις, κάτι που δεν φαίνεται πιθανό να συμβεί.

Πηγή: lifo.gr